ពីនេះ ពីនោះ
តើពាក្យ«ឆ្ងុយ» និងពាក្យ«ឈ្ងុយ» ពាក្យណាដែលត្រឹមត្រូវដើម្បីប្រកបជាមួយពាក្យ«ឆ្ងាញ់»?
× ការសរសេរពាក្យខ្មែរ ចាំបាច់ត្រូវមានការប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះសូរអានរបស់ពាក្យ មុនយកមកសរសេរ។ មូលហេតុគឺនៅត្រង់ថា ពាក្យខ្លះមានសូរអានស្រដៀងគ្នា ប៉ុន្តែសរសេរព្យញ្ជនៈផ្សេងគ្នា ហើយអត្ថន័យក៏ខុសគ្នាដែរ។ ដោយឡែក ពាក្យថា «ឆ្ងុយ» និងពាក្យ«ឈ្ងុយ» មានសាធារណជន លោកមានការច្រឡំ ហើយប្រើប្រាស់ទាំងមិនច្បាស់ថាពាក្យមួយណាគឺជាពាក្យដែលត្រឹមត្រូវ ដើម្បីប្រកបជាមួយពាក្យ«ឆ្ងាញ់»ឡើយ។
វចនានុក្រមខ្មែររបស់សម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត ពាក្យថា «ឆ្ងុយ» និងពាក្យ«ឈ្ងុយ»ជាពាក្យពីរដាច់ដោយឡែកពីគ្នា ហើយក៏មានអត្ថន័យផ្សេងគ្នាផងដែរ។ ប៉ុន្តែពាក្យដែលត្រឹមត្រូវក្នុងការប្រើជាមួយពាក្យ«ឆ្ងាញ់» គឺពាក្យ«ឈ្ងុយ» មិនមែន «ឆ្ងុយ» នោះទេ។
ចំពោះពាក្យថា«ឆ្ងុយ»គឺជាប្រភេទកិរិយាវិសេស មានន័យថា ដែលមើលទៅឃើញរាងបញ្ឈរមានសណ្ឋានកំបុតចុងៈ កំបុតឆ្ងុយ។ ចំណែកពាក្យថា«ឈ្ងុយ» ជាកិរិយាវិសេសដូចគ្នា ប៉ុន្តែមានន័យថា មានក្លិនធុំផ្សាយអំពីវត្ថុអ្វីៗដែលលីង, ដុត, ឆ្អើរ, អាំង ដល់ឡើងសម្បុរកន្លាត នាំឲ្យមានក្លិនគួរឲ្យចង់បរិភោគ។
ពាក្យនេះគេច្រើននិយាយថា មានក្លិនឈ្ងុយ, មានរស់ជាតិឈ្ងុយឆ្ងាញ់ ជាដើម។
ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមខ្មែររបស់សម្ដេចព្រះសង្ឃរាជជួន ណាត
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com