ពីនេះ ពីនោះ
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
ពាក្យថា« Brand» មានន័យជាភាសាខ្មែរថា ម៉ាក ឬក៏ យីហោ។ ចំណែកពាក្យ«យីហោ»នេះ វចនានុក្រមខ្មែរ របស់សម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត មានថ្នាក់ពាក្យជានាម មានន័យថា គ្រឿងសម្គាល់, នាមដែលតាំងជាសម្គាល់របស់ឈ្មួញ, ករ្តិ៍ឈ្មោះក្នុងការជួញៈ មានយីហោ, អាប់យីហោ, ខូចយីហោ បាត់យីហោ ជាដើម។
ប៉ុន្តែ ហេតុអ្វីបានជាពាក្យនេះ យុវវ័យចូលចិត្តប្រើទាំងការសរសេរ និង និយាយក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន? ឧទាហរណ៍ៈ ខ្ញុំប្រើរបស់ Brand, ខ្ញុំចូលចិត្តប្រើរបស់ Brand, ទំនិញ Brand ទើបមានគុណភាព...។
ជាទូទៅការប្រើពាក្យនេះមិនមែន ជារឿងដែលនាំឲ្យមានកំហុសនោះទេ។ ព្រោះជាទូទៅប្រភេទទំនិញដែលមាន Brand (យីហោ) គឺភាគច្រើនជាទំនិញមានតម្លៃ ហើយមានគុណភាពល្អ អាចរហូតដល់មានការធានាពីគុណភាពទំនិញទៀតផង។
ប៉ុន្តែ បន្ថែមមួយផ្នែកនៃការសង្កេតវិញ គេមើលឃើញថា ភាគច្រើននៃអ្នកដែលប្រើពាក្យ Brand នេះគឺមានទំនោរផ្នែកអារម្មណ៍មួយគឺចង់បង្ហាញពីអំនួត និងភាពទាន់សម័យរបស់ខ្លួន។ ចំណែកមួយចំនួនវិញ គឺប្រើក្នុងន័យបង្កើនតម្លៃខ្លួនឯង ហើយបន្ទាបតម្លៃអ្នកដទៃ។ ឧទាហរណ៍៖ ខ្ញុំមិនប្រើរបស់ដែលគ្មាន Brand ទេ។ ឃ្លានេះ ស្ដាប់ហើយអ្នកដែលនៅក្បែរខ្លួនប្រាកដជាមានអារម្មណ៍ថា ខ្លួនអន់ជាដើម។
ជាឥទ្ធិពលផ្នែកអារម្មណ៍ ពាក្យនេះ បើប្រើមិនស្រួល អាចធ្វើឲ្យមានការគិតបែបអវិជ្ជមានមួយ គឺការរើសអើង ដែលវាអាចនាំឲ្យមានគម្លាតស្មារតីមិត្តភក្តិ៕
ដកស្រង់មួយផ្នែកពី៖ វចនានុក្រមខ្មែររបស់សម្ដេចព្រះសង្ឃរាជជួន ណាត
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
«មជ្ឈការ»មានន័យខុសពី«វិមជ្ឈការ»ដូចម្តេច?
1 សប្តាហ៍
