រូបត្លុក
×![]()
ភ្នំពេញ៖ ក្រោយការដួលរំលំនៃរបបប៉ុលពតនៅឆ្នាំ១៩៧៩ ប្រជាជនខ្មែរភាគច្រើនខ្វះអាហារូបត្ថម្ភ។ រាងកាយមានសភាពស្លេកស្លាំង ស្គមស្គាំង ដូច្នេះ ពេលនោះ អ្នកដុះក្បាលពោះ ត្រូវបានគេចាត់ទុកថា ជាអ្នកមានទ្រព្យសម្បត្តិធូរធារ ហើយអ្នកស្គមភាគច្រើនជាអ្នកក្រ។ កាលនោះ ត្រី បន្លែ ត្រូវបានគេចាត់ទុកថា ជាអាហារអ្នកក្រ រីឯសាច់ជ្រូក មាន់ ទា គោ ក្របី គឺអាហារសម្រាប់អ្នកមាន។
មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ កាលនោះ ដោយចង់ធាត់ខ្លាំងពេកដើម្បីឲ្យគេថា អ្នកមានដែរនោះ អ្នកខ្លះ ស្វែងរកទិញថ្នាំជំនួយពិសាបាយបានដែលគេហៅជាសាមញ្ញថា «ថ្នាំជ្រូក» ឬថ្នាំបាយបាន។
ចូលដល់សតវត្សរិ៍ទី២១នេះ អ្វីៗហាក់ត្រូវបានផ្លាស់ប្តូរអស់។ ប្រទេសមានសុខសន្តិភាព វត្តមានអាហារមានច្រើនប្រភេទ បរទេស និងខ្មែរ។ ម្ហូបអាហារឆ្ងាញ់ៗរាប់មិនអស់ ការទទួលទានកាន់តែច្រើន ហើយមិនបានគិតគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ អ្នកខ្លះចាប់ផ្តើមមានបញ្ហាសុខភាព ដូចជា ជំងឺលើសឈាម លើសខ្លាញ់ ជំងឺដុះក្បាលពោះ ជំងឺទឹកនោមផ្អែម។ល។
ដូច្នេះ ក្នុងដំណាក់កាលនេះ មនុស្សមួយចំនួនចង់ស្គមវិញ ដើម្បីឲ្យរាងរៅគេកាន់តែស្អាត ជាងមនុស្សធាត់។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ នៅពេលនេះ អ្នកស្គមមានរាង ជាអ្នកមានវិញម្តង ព្រោះ ស្គមមានរាង ដោយសារតែពួកគេមានពេលហាត់ប្រាណយករាងល្អ។ មានពេលហាត់ប្រាណយករាងល្អ ព្រោះ ពួកគេមានជីវភាពគ្រប់គ្រាន់។ អ្នកមិនសូវធូរធារ គ្មានពេលហាត់ប្រាណ បែរជាទៅជាធាត់វិញម្តង។
សរុបសេចក្តីមក គំនិតដែលថា អ្នកធាត់ជាអ្នកមាននោះ មិនត្រូវទៀតឡើយនាពេលបច្ចុប្បនេះ។ ផ្ទុយទៅវិញ នៅពេលនេះ អ្នកស្គមមានរាងស្អាត ឡូយ គឺអាចថា ជាអ្នកមានវិញ៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
