ពីនេះ ពីនោះ
ពុំមានទេពាក្យថា«ភោជនាអាហារ» មានតែពាក្យ«ភោជនាហារ»ក្នុងវចនានុក្រមខ្មែរ
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
ភ្នំពេញ៖ ពាក្យផ្ដើមដោយពាក្យថា«ភោជន»មានច្រើន ប៉ុន្តែចំពោះពាក្យថា «ភោជនាអាហារ»ដែលកន្លងមកមានសាធារណជន មួយចំនួនលោកបានសរសេរ គឺពុំមាននៅក្នុងវចនានុក្រមខ្មែររបស់សម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត ឡើយ។ ប៉ុន្តែត្រឹមត្រូវ គឺពាក្យ«ភោជនាហារ» ទើបមាននៅក្នុង វចនានុក្រមខ្មែររបស់សម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត បានចងក្រង៖ 
ចំពោះពាក្យថា«ភោជន» មានថ្នាក់ពាក្យជានាម មានន័យថា វត្ថុសម្រាប់បរិភោគ, អាហារ។ ភោគជនទាន មានន័យថា ការឲ្យភោជន(ជាទាន)។ ភោជនភណ្ឌ មានន័យថា គ្រឿងបរិភោគ(គ្រឿងស៊ី)។ ភោជនភ័ស្ដុ មានន័យថា គ្រឿងបរិភោគផ្សេងៗ។ បន្ថែមពីនេះបើគេសរសេរថា«ភោជនាគារ» គឺមានន័យថា ផ្ទះលក់ភោជន។
ក្នុងនោះផងដែរពាក្យថា«ភោជនីយ» មានថ្នាក់ពាក្យជាគុណនាម មានន័យថា ដែលគួរបរិភោគ, សម្រាប់បរិភោគ។ ប៉ុន្តែបើសិនប្រើជានាមមានន័យថា អាហារដែលគរបរិភោគ។ ក្នុងនោះផងដែរ នៅពេលប្រកបជាមួយពាក្យ «ដ្ឋាន» ទៅជា«ភោជនីយដ្ឋាន» មានថ្នាក់ពាក្យជានាម មានន័យថា ទីកន្លែងសម្រាប់បរិភោគអាហារ។
ចំណែកពាក្យ «ភោជនីយាហារ» មានថ្នាក់ពាក្យជានាម មកពីពាក្យថា(ភោជនីយ+អាហារ) មានន័យថា អាហារដែលគួរបរិភោគ, អាហារសម្រាប់បរិភោគ។ វេវ. ភោជនាហារ ច្រើននិយាយថា ខាទនីយ ភោជនីយាហារ បង្អែមនិងចម្អាប។
ដោយឡែកចំពោះពាក្យថា «ភោជនាអាហារ» ដែលកន្លងទៅមានសាធារណជនមួយចំនួន លោកបានសរសេរ ដោយច្រឡំថាពាក្យនោះជាពាក្យត្រឹមត្រូវនោះ គឺមិនត្រូវសរសេរបែបនោះបន្តទៀតនោះទេ ប៉ុន្តែត្រូវសរសេរជា«ភោជនាហារ»វិញទើបត្រឹមត្រូវ ដែលពាក្យនេះមានថ្នាក់ពាក្យជានាម មានន័យថា អាហារសម្រាប់បរិភោគ។
ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមខ្មែររបស់សម្ដេច ព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត
ចំពោះពាក្យថា«ភោជន» មានថ្នាក់ពាក្យជានាម មានន័យថា វត្ថុសម្រាប់បរិភោគ, អាហារ។ ភោគជនទាន មានន័យថា ការឲ្យភោជន(ជាទាន)។ ភោជនភណ្ឌ មានន័យថា គ្រឿងបរិភោគ(គ្រឿងស៊ី)។ ភោជនភ័ស្ដុ មានន័យថា គ្រឿងបរិភោគផ្សេងៗ។ បន្ថែមពីនេះបើគេសរសេរថា«ភោជនាគារ» គឺមានន័យថា ផ្ទះលក់ភោជន។
ក្នុងនោះផងដែរពាក្យថា«ភោជនីយ» មានថ្នាក់ពាក្យជាគុណនាម មានន័យថា ដែលគួរបរិភោគ, សម្រាប់បរិភោគ។ ប៉ុន្តែបើសិនប្រើជានាមមានន័យថា អាហារដែលគរបរិភោគ។ ក្នុងនោះផងដែរ នៅពេលប្រកបជាមួយពាក្យ «ដ្ឋាន» ទៅជា«ភោជនីយដ្ឋាន» មានថ្នាក់ពាក្យជានាម មានន័យថា ទីកន្លែងសម្រាប់បរិភោគអាហារ។
ចំណែកពាក្យ «ភោជនីយាហារ» មានថ្នាក់ពាក្យជានាម មកពីពាក្យថា(ភោជនីយ+អាហារ) មានន័យថា អាហារដែលគួរបរិភោគ, អាហារសម្រាប់បរិភោគ។ វេវ. ភោជនាហារ ច្រើននិយាយថា ខាទនីយ ភោជនីយាហារ បង្អែមនិងចម្អាប។
ដោយឡែកចំពោះពាក្យថា «ភោជនាអាហារ» ដែលកន្លងទៅមានសាធារណជនមួយចំនួន លោកបានសរសេរ ដោយច្រឡំថាពាក្យនោះជាពាក្យត្រឹមត្រូវនោះ គឺមិនត្រូវសរសេរបែបនោះបន្តទៀតនោះទេ ប៉ុន្តែត្រូវសរសេរជា«ភោជនាហារ»វិញទើបត្រឹមត្រូវ ដែលពាក្យនេះមានថ្នាក់ពាក្យជានាម មានន័យថា អាហារសម្រាប់បរិភោគ។
ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមខ្មែររបស់សម្ដេច ព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត
Tag:
ភាសាខ្មែរ
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
«មជ្ឈការ»មានន័យខុសពី«វិមជ្ឈការ»ដូចម្តេច?
1 សប្តាហ៍
