ពីនេះ ពីនោះ
×![]()
ដោយ: សារព័ត៌មានថ្មីៗ
អក្សរ ដែលជាឃោសៈ (សំឡេងធំ) អាចត្រប់ទៅជា អឃោសៈ (សំឡេងតូច) វិញ បើអក្សរ ជាឃោសៈនោះ ឈរនៅពីក្រោយ អក្សរ ជាអឃោសៈ។
ឧទាហរណ៍ ពាក្យ «សញ្ញា» ត្រូវអានថា «ស័ញ-ញ៉ា»។ អក្សរ «ញ» ជាឃោសៈ ដូច្នេះតាមធម្មតា ត្រូវអានថា «ញា»។ តែដោយសារ អក្សរ «ញ» នៅពីក្រោយ អក្សរ «ស» ដែលជាអឃោសៈ អ៊ីចឹង អក្សរ «ញ» ក៏ក្លាយទៅជាអឃោសៈ ដែរ ដោយអានថា «ញ៉ា» ទៅវិញ។
នៅមានពាក្យជាច្រើនទៀត ដូចជា កញ្ញា, ចរាចរ, ចក្រវាល, ចង្វា, ចង្វាក់, ចរិយា, ចារី, ចលាចល, ចេតនា, ឆាយា, ឋានានុក្រម, ឋានានុរូប, តារា, តារាង, តង្វាយ, តម្បារ, តម្រាយ, តម្រាស់, តម្រុយ, តម្រូវ, តម្រេក, តម្លា, តុលា, បរាជ័យ, បរាមុខ, បរិយាកាស, បរិយាយ, បរិវារ, បរោហិត, បញ្ញា, បញ្ញើ, បដិមា, បដិលាភ, បន្លា, បន្លាច, បន្លាយ, បន្លាស់, បន្លិច, បន្លំ, បម្រាប់, បម្រាម, បម្រាស់, បម្រុង, បម្រើ, ផលានុផល, មករា, វិបស្សនា, វិប្បដិសារី, សញ្ញាណ, សករាជ, សារាយ, សាលា, សាលី, សាវា, សាសនា ។ល។
យោងតាមវចនានុក្រម សម្តេច ជួន ណាត ឃោសៈ (សំឡេងធំ) សំដៅលើព្យញ្ជនៈ ដែលមានសំឡេងគឹកកង គឺ គឃង, ជឈញ, ឌឍ, ទធន, ពភម, យរលវ។
រីឯ អឃោសៈ (សំឡេងតូច) សំដៅលើព្យញ្ជនៈ ដែលមិនគឹកកង, មិនមានសូរសព្ទកងរំពង។ ពួកអក្សរអឃោសៈ មាន កខ, ចឆ, ដឋណ, តថ, បផ, សហឡអ។ នេះបើផ្អែកលើវចនានុក្រម សម្តេច ជួន ណាត ដដែល៕
Tag:
ពន្យល់ពាក្យ
«ឃោសនិងអឃោស»
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
«មជ្ឈការ»មានន័យខុសពី«វិមជ្ឈការ»ដូចម្តេច?
1 សប្តាហ៍
