ពីនេះ ពីនោះ
ជើងអក្សរ «ត» និង ជើងអក្សរ «រ» ដែលប្រកបនឹងពាក្យមួយចំនួន អាចផ្លាស់ប្តូរគ្នាទៅវិញទៅមកបាន
×
នៅក្នុងភាសាខ្មែរ ជើងអក្សរ «ត» និង ជើងអក្សរ «រ» អាចស្ថិតនៅខាងចុងនៃពាក្យណាមួយ។
ពាក្យខ្លះ អាចសរសេរបានពីរយ៉ាង គឺមួយ ដាក់ជើងអក្សរ «ត» នៅខាងចុង ហើយមួយទៀត ដាក់ជើងអក្សរ «រ» នៅខាងចុង។ បើដាក់ជើងអក្សរ «ត» គឺសរសេរតាមបែបភាសាបាលី តែបើដាក់ជើងអក្សរ «រ» គឺសរសេរតាមបែបភាសាសំស្ក្រឹត។ ប៉ុន្តែពាក្យនោះ នៅតែរក្សាអត្ថន័យតែមួយដដែល ទោះជាដាក់ជើងអក្សរ «ត» ឬ ជើងអក្សរ «រ» ក៏ដោយ។
ពាក្យដែលមានជើងអក្សរ «ត» ឬ ជើងអក្សរ «រ» នៅខាងចុង មានដូចជា មិត្ត (បាលី) ឬ មិត្រ (សំស្ក្រឹត), ចិត្ត (បាលី) ឬ ចិត្រ (សំស្ក្រឹត), បុត្ត (បាលី) ឬ បុត្រ (សំស្ក្រឹត), គោត្ត (បាលី) ឬ គោត្រ (សំស្ក្រឹត) ។ល។
ប្រភព៖ វចនានុក្រម សម្តេច ជួន ណាតTag:
ពន្យល់ពាក្យ
ជើងតនិងជើងរ
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com