អ្នកស្រី ណារិទ្ធ ណារឺមិ អ្នកគ្រប់គ្រងទូទៅក្រុមហ៊ុន Creative Diamond Links Human Resources (CDL HR) បានបញ្ជាក់ថា ទីផ្សារការងារសម្រាប់អ្នកដែលចេះភាសាជប៉ុនសម្បូរខ្លាំង ហើយក៏អាចទទួលបានប្រាក់ខែខ្ពស់ជាងអ្នកដែលចេះភាសាអង់គ្លេសផង។ អ្នកគ្រប់គ្រងក្រុមហ៊ុនជ្រើសរើសធនធានមនុស្សដែលអាចប្រើភាសាជប៉ុនរូបនេះ ជាសាក្សីមួយរូបពីទីផ្សារការងារសម្រាប់អ្នកចេះភាសាជប៉ុននេះ ហើយអ្នកស្រី ក៏មានពិសោធន៍ការងារច្រើនជាមួយជប៉ុនដែរ។ ក្រៅពីបញ្ជាក់ពីវិសាលភាពការងារ នៅក្នុងបទសម្ភាសន៍ជាមួយសារព័ត៌មានថ្មីៗ អ្នកស្រីក៏ឆ្លៀតចែករំលែកបទពិសោធន៍ រៀនភាសាជប៉ុន។ សម្រាប់អ្នកគ្រប់គ្រងរូបនេះបញ្ជាក់ថា រៀនភាសាជប៉ុន មិនខុសពីការរៀនភាសាផ្សេទៀតដែរ សំខាន់គឺការតាំងចិត្ត និងការអនុវត្តន៍។
សូមអញ្ជើញ ស្តាប់ និងអានបទសម្ភាស រវាងលោក ទីន សុខលីម អ្នកកាសែត នៃសារព័ត៌មានអេឡិចត្រូនិកថ្មីៗ និងអ្នកស្រី ណារិទ្ធ ណារឺមិ អ្នកគ្រប់គ្រងទូទៅក្រុមហ៊ុន CDL HR ដូចតទៅ៖
លោក ទីន សុខលីម៖ ហេតុអ្វីបានជាអ្នកស្រី ណារិទ្ធ ណារឺមិ រៀនភាសាជប៉ុន?
អ្នកស្រី ណារិទ្ធ ណារឺមិ៖ ដំបូងឡើយ ខ្ញុំចង់និយាយពាក្យ «អរគុណ» ទៅកាន់ជនជាតិជប៉ុនម្នាក់។ អីចឹងខ្ញុំចាប់ផ្តើមរៀនភាសាជប៉ុន មិនគិតថាដើម្បីស្វែងរកការងារ មានប្រាក់ខែច្រើន ដូចអ្នករៀនបច្ចុប្បន្នទេ។ បច្ចុប្បន្ន អ្នកដែលចេះភាសាជប៉ុន អាចទទួលបានការងារ និងប្រាក់ខែខ្ពស់ បើធៀបនឹងអ្នកដែលចេះភាសាអង់គ្លេស ក្នុងជំនាញតែមួយ គឺបានប្រាក់ខែខ្ពស់ ជាងអ្នកចេះភាសាអង់គ្លេស គុណនឹង២ ឬគុណ៣ ក៏មានដែរ។ នេះបើតាមបទពិសោធន៍ប្រឹក្សាការងារនៅក្រុមហ៊ុនជប៉ុន CDL HR នេះ។ មូលហេតុដំបូងនោះហើយ ដែលធ្វើឲ្យនាងខ្ញុំអាចប្រើភាសាជប៉ុនបានដូចពេលនេះ ហើយក៏ទទួលបានប្រាក់ខែខ្ពស់ដែរ ដោយសារបច្ចុប្បន្នមានតម្រូវការការងារខ្ពស់ សម្រាប់អ្នកដែលចេះភាសាជប៉ុន។
លោក ទីន សុខលីម៖ តើរៀនភាសាជប៉ុនមានសារៈសំខាន់អ្វីខ្លះ?
អ្នកស្រី ណារិទ្ធ ណារឺមិ៖ ដូចដែលនាងខ្ញុំ លើកឡើងមុននេះ ទទួលបានប្រាក់ខែខ្ពស់ ជាអត្ថប្រយោជន៍មួយហើយ ក្នុងការរៀនភាសាជប៉ុន។ មួយទៀត នៅកម្ពុជា អ្នកចេះភាសាជប៉ុន មិនទាន់មានច្រើនទេ។សម្រាប់ខ្ញុំ ខ្ញុំលើកទឹកចិត្តឲ្យអ្នកដែលរៀន មិនថាតែរៀនភាសាជប៉ុនទេ រៀនភាសាអ្វីក៏ដោយ សំខាន់គឺត្រូវមានការតាំងចិត្តខ្ពស់ រៀនកុំឲ្យឆៅ។ បើរៀនហើយប្រើការមិនកើត នាងខ្ញុំគិតថាគួរតែបញ្ឈប់។ បើតាំងចិត្តរៀនអ្វី ត្រូវរៀនឲ្យចេះ ប្រើបានជាប្រយោជន៍ ដូចសុភាសិតខ្មែរយើងនិយាយថា «ចេះប្រាកដប្រាក់រត់តាមហៅ»។ ទោះជាចេះអ្វីក៏ដោយ។
លោក ទីន សុខលីម៖ អ្នកស្រីអាចបញ្ជាក់បានទេ តើទីផ្សារការងារសម្រាប់អ្នកចេះភាសាជប៉ុន សម្បូរកម្រិតណា?
អ្នកស្រី ណារិទ្ធ ណារឺមិ៖ នាងខ្ញុំធ្វើការនៅក្រុមហ៊ុនជ្រើសរើសបុគ្គលិក CDL HR នេះ បានជួបជាមួយ ប្រធានក្រុមហ៊ុនជប៉ុន និងអ្នកវិនិយោគជប៉ុនច្រើន ហើយប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយ ពួកគាត់ចូលមកវិនិយោគច្រើន ដោយសារតែបានដឹងពីស្ថានភាពប្រទេសកម្ពុជា។ វិនិយោគិនទាំងនោះ មិនចង់ប្រជាជនជប៉ុនមកធ្វើការនៅស្រុកខ្មែរទេ ព្រោះកម្លាំងពលកម្មថ្លៃ គាត់សុខចិត្តយកប្រជាជនខ្មែរធ្វើការតែម្តង។ ខ្មែរយើងជាម្ចាស់ស្រុកស្រាប់ ដឹងច្បាស់ពីសង្គមកម្ពុជាយ៉ាងម៉េច។ មួយទៀតជនជាតិជប៉ុនគាត់ភាគច្រើន មិនសូវចេះភាសាអង់គ្លេសទេ អីចឹង ចាំបាច់ណាស់ គាត់ត្រូវការអ្នកចេះភាសាជប៉ុន។ ខុសពីអឺរ៉ុបដែលចូលមកស្រុកខ្មែរ។ ខ្មែរយើងចេះអង់គ្លេសច្រើន។ ជាពិសោធន៍រវាងអ្នកចេះភាសាអង់គ្លេសដែលមានជំនាញ និងអ្នកចេះភាសាជប៉ុនដែលគ្មានជំនាញ វិនិយោគិនជប៉ុន សុខចិត្តជ្រើសរើសយកអ្នកដែលចេះភាសាជប៉ុន បើទោះជាគ្មានជំនាញសម្រាប់តំណែងនោះក៏ដោយ ព្រោះស្រួលទំនាក់ទំនងគ្នា។ និយាយរួម បច្ចុប្បន្នទីផ្សារការងារសម្រាប់អ្នកចេះភាសាជប៉ុន មានច្រើន។
លោក ទីន សុខលីម៖ អ្នកស្រីអាចចែករំលែកបានទេ តើរៀនជប៉ុនបែបណាទើបឆាប់ចេះ?
អ្នកស្រី ណារិទ្ធ ណារឺមិ៖ និយាយទៅខ្ញុំមិនមែនជាសិស្សពូកែភាសាជប៉ុនអ្វីទេ ឬអាចនិយាយភាសាជប៉ុនខ្លាំងនោះទេ គ្រាន់តែថា អាចប្រើក្នុងទំនាក់ទំនងការងារ ជាមួយជនជាតិជប៉ុនបាន។ ក្រុមហ៊ុនដែលខ្ញុំធ្វើការនេះ ម្ចាស់ជាជនជាតិជប៉ុន ហើយខ្ញុំមានឱកាសធ្វើការជាមួយអ្នកវិនិយោគជនជាតិជប៉ុនផ្សេងទៀត មកដល់បច្ចុប្បន្ន។ ដោយសារគុណភាសាជប៉ុន នាងខ្ញុំអាចធ្វើការងារ និងមានថ្ងៃនេះ។
ដំបូងឡើយផ្តើមពីការស្រលាញ់ ធម្មតាអ្វីគ្រប់យ៉ាង យើងស្រលាញ់ មានចិត្តចង់ គឺយើងដាក់ចិត្តដាក់កាយទៅលើវាតែម្តង។ រៀនក៏អីចឹងដែរ យើងរៀននៅសាលាហើយ ស្វ័យសិក្សាខ្លួនឯង និងស្រាវជ្រាវតាម YouTube ភាពយន្ត និងអានសៀវភៅ។ ឃើញគេនិយាយយ៉ាងម៉េច យើងព្យាយាមពុតបែបហ្នឹងដូចគេ ហើយទន្ទេញពាក្យឲ្យបានច្រើន ព្រោះពាក្យនេះ សំខាន់ក្នុងការរៀនភាសា នៅពេលយើងចេះពាក្យកាន់តែច្រើន យើងអាចនិយាយបាន ទោះខុសវេយ្យាករណ៍ ក៏មិនអីដែរ។ ភាសាជប៉ុន មានភាសាមួយទៀត គឺអក្សរ«កាន់ជិ» ស្រដៀងអក្សរចិន។ អីចឹង ជនជាតិចិន រៀនជប៉ុនឆាប់ចេះ ជប៉ុនក៏រៀនចិន ឆាប់ចេះដែរ ដូចខ្មែរ រៀនភាសាថ្ងៃឆាប់ចេះអីចឹង។ សម្រាប់អ្នកដែលមិនចេះចិន រៀនអក្សរ«កាន់ជិ» គឺពិបាកណាស់ ខ្ញុំរៀនឡើងយំ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនបោះបង់ទេ។ មានវិធីសាស្ត្រច្រើនក្នុងការរៀន សំខាន់យើងធ្វើ ឬមិនធ្វើប៉ុណ្ណោះ។
លោក ទីន សុខលីម៖ តើរៀនភាសាជប៉ុនបែបណាទើបឆាប់ចេះនិយាយ? និងត្រូវការពេលប៉ុណ្ណា?
អ្នកស្រី ណារិទ្ធ ណារឺមិ៖ ដំបូងនាងខ្ញុំរៀនភាសាជប៉ុន នៅសាលាឯកជនមួយប្រហែល១ឆ្នាំកន្លះ តែនិយាយមិនដឹងស្អីទេ បន្ទាប់មកខ្ញុំចូលរៀននៅសាលា «តាយ៉ាម៉ា» ពេលនោះក៏មិនទាន់ដឹងចេះអ្វីដែរ ប៉ុន្តែខ្ញុំមានឱកាសចុះកម្មសិក្សានៅប្រទេសជប៉ុន។ នៅពេលទៅជប៉ុន ឃើញសង្គមគេ និងបានជជែកជាមួយជនជាតិជប៉ុនផ្ទាល់ ហើយគ្រាន់តែមួយសប្តាហ៍ដំបូង មានអារម្មរណ៍ថាប្លែក។ បន្ទាប់មកទៀត ខ្ញុំមានឱកាសទៅទៀត ភាសាជប៉ុន ក៏ដូចជាចេះនិយាយលឿន។ អីចឹងមានន័យថា ដើម្បីឆាប់ចេះនិយាយភាសា គួរចំណាយពេលនិយាយជាមួយជនជាតិដើម នៃភាសានោះ ហើយស្វែងរកឱកាសទៅប្រទេសនោះ។
លោក ទីន សុខលីម៖ លោកស្រីបានបញ្ជាក់ថាអនុវត្តន៍ជាមួយជនជាតិជប៉ុនផ្ទាល់ទើបឆាប់ចេះ ចុះសម្រាប់អ្នកដែលមិនមានជនជាតិជប៉ុន អនុវត្តន៍ជាមួយ?
អ្នកស្រី ណារិទ្ធ ណារឺមិ៖ ឥឡូវនេះអ៊ីនធឺណិតទូលំទូលាយណាស់។ យើងមើល YouTube និងសាច់រឿងភាសាជប៉ុនខ្លីៗ។ កាលនោះខ្ញុំរៀនតាមតុក្កតាជប៉ុន វានិយាយអ្វី? ជួនកាលសំឡេងក្មេងស្រួលស្តាប់ គឺស្តាប់ទៅពិរោះណាស់។ ផ្តើមពីការចូលចិត្ត នៅពេលដែលយើងស្តាប់ ចង់និយាយតាម បទបែនតាមសំឡេងរបស់វា អីចឹងទៅ។ អីចឹងអាចមើលរឿងតុក្កតាភាសាជប៉ុន ឬអាចអានសៀវភៅបង្កើនអក្ស ឬពាក្យពេចន៍ ប៉ុន្តែបើចង់ឆាប់ចេះនិយាយ គឺមើលភាពយន្តជាភាសាជប៉ុន។
លោក ទីន សុខលីម៖ តើអ្នកស្រីរៀនភាសាជប៉ុនជួបការលំបាកអ្វីខ្លះ រហូតអាចប្រើការបានដូចសព្វថ្ងៃ?
អ្នកស្រី ណារិទ្ធ ណារឺមិ៖ ភាសាជប៉ុនពិបាកខ្លាំងណាស់ អ្នកចេះជប៉ុនគាត់ដឹង គឺមានអក្សរវាធម្មតា ហើយមានអក្សរ«កាន់ជិ» អក្សរបែបចិន។ ជាទូទៅអក្សរលើកាសែត សរសេរជាផ្លូវការ គឺគេសរសេរអក្សរចិន ច្រើន។ បើអ្នកចេះចិន អាចនិយាយបានថា ជួនកាលគាត់មិនចេះអានអក្សរនេះទេ ប៉ុន្តែគាត់យល់អត្ថន័យនេះ។ អក្សរ«កាន់ជិ»នេះ មានអត្ថន័យគឺស្រដៀងគ្នា ស្ទើរតែ៨០ភាគរយទៅហើយ។ ប៉ុន្តែអ្វីដែលជាផលលំបាកវាមានច្រើនតង់ អីចឹង យើងត្រូវរៀនច្រើនតង់ ចេះអក្សរនេះហើយ ត្រូវចេះអក្សរផ្សេងទៀត។ អីចឹងទាមទារឲ្យយើងដាក់ចិត្ត ដាក់កាយ ទន្ទេញវាឲ្យចាំរបៀបសរសេរ។ អ្វីដែលពិបាកមួយទៀត គឺវេយ្យករណ៍៕