ជាតិ
លលាដ៍ក្បាលខ្មោចនៅសារមន្ទីរព្រះនរោត្តម សីហនុ-អង្គរ មានអាយុជាង៣ពាន់ឆ្នាំ
×![]()
សៀមរាប៖ ក្នុងសារមន្ទីរព្រះនរោត្តម សីហនុ-អង្គរ មានដាក់តាំងនូវរូបបដិមា ភាជន៍ និងវត្ថុបុរាណជាច្រើន។ អ្វីដែលអារម្មណ៍នោះ គឺទូដាក់លលាដ៍ក្បាលមួយ ដែលស្ថិតនៅផ្នែកខាងស្តាំដៃ ពេលចូលទៅក្នុងសារមន្ទីរ។ តាមប្រវត្តិ លលាក្បាលនេះ ស្ថិតក្នុងសម័យបុរេប្រវត្តិ ដែលមានអាយុកាលជាង ៣ពាន់ឆ្នាំហើយមកដល់សព្វថ្ងៃ។
លោក គុន ផល្លី មគ្គុទ្ទេសក៍ក្នុងសារមន្ទីរព្រះនរោត្តម សីហនុ-អង្គរ បានឲ្យដឹងថា លលាដ៍ក្បាល ដែលដាក់តាំងក្នុងទូដាច់ដោយឡែក គឺបានមកពីការស្រាវជ្រាវនៅក្នុងបារាយណ៍ខាងលិច ឬបារាយណ៍ទឹកថ្លា។ តាមអ្នកស្រាវជ្រាវ ទីនេះជាទីកប់ខ្មោចនៅសម័យបុរេប្រវត្តិសាស្ត្រ ក្នុងយុគសំរិទ្ធ។ ការស្រាវជ្រាវ ដោយធ្វើកំណាយនៅក្នុងបារាយណ៍ ធ្វើឡើងអំឡុងឆ្នាំ២០០៤ និង២០០៥ ដោយសាលាបារាំងចុងបូព៌ា សហការជាមួយអ្នកបុរាណវិទ្យាខ្មែរ ដែលគម្រោងសិក្សានៅ២ទីតាំង ទី១នៅបារាយណ៍ទឹកថ្លា និងស្ថានីយ៍ព្រៃក្មេង។
តាមអ្នកស្រាវជ្រាវ លលាដ៍ក្បាលដែលប្រទះឃើញនៅក្នុងបាតបារាយណ៍ទឹកថ្លា មានអាយុជាង ៣០០០ឆ្នាំមកហើយ។ លោក ផល្លី បានបញ្ជាក់ថា វាជាលលាក្បាលរបស់មនុស្ស២ប្រភេទ ដែលស្លាប់ដោយជំងឺធ្មេញ (ដោយសារដកធ្មេញ និងដង្កូវស៊ីធ្មេញថ្គាម) និងលលាមួយទៀត ដែលស្ថិតនៅក្នុងទូជាន់ក្រោម គឺមានភាពខុសគ្នាទៅនឹងលលាដ៍ក្បាល ដែលស្លាប់ដោយសារជំងឺធ្មេញ គឺលលាក្រាស់ ហើយពួកគេស្លាប់ដោយសារជំងឺ ឈាមសស៊ី ឈាមក្រហម។
នេះសបញ្ជាក់ថា ជំងឺឈាមសស៊ីឈាមក្រហម មានតាំងពីជាង ៣០០០ឆ្នាំមកហើយ ដែលធ្វើ អ្នកសិក្សាស្រាវជ្រាវ មានការភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំង។ ទេសចរជាតិ និងអន្តរជាតិ សឹងមិនជឿទៅ នឹងអ្វីដែល លោក ផល្លី រៀបរាប់ពីប្រវត្តិនៃលលាដ៍ក្បាល ដែលស្លាប់ដោយជំងឺឈាមសស៊ីឈាមក្រហម ដែលមានតាំងពីជាង ៣០០០ឆ្នាំមកហើយនោះ។
សាកសពដែលប្រទះឃើញពេលកំណាយក្នុងបារាយណ៍ទឹកថ្លានោះដែរ សរុបទាំងអស់មាន ចំនួន ៥៩សាកសព។ មូលហេតុដែលធ្វើឲ្យសាកសពទាំងនោះ នៅរក្សាទ្រង់ទ្រាយបានច្រើន មិនរលាយនោះ ត្រូវបានលោក ផល្លី ពន្យល់ថា អាចទាក់ទងនឹងសណ្ឋានដី។ សណ្ឋានដីនៅ បាតបារាយណ៍ ជាប្រភេទដីខ្សាច់ និងមិនសូវសំបូរជាតិដែក ឬអាស៊ីត ដែលងាយឲ្យឆ្អឹង រលាយឆាប់។ ក្នុងបារាយណ៍នោះសោត នៅសម័យអង្គរគេបានទប់ធ្វើបារាយណ៍ ធ្វើឲ្យផ្ទៃ ខាងលើមានទឹក ដូច្នេះទើបជាចំណែកមួយ រក្សាតុល្យភាពត្រជាក់បានច្រើន។
គួរបញ្ជាក់ថា សារមន្ទីរព្រនរោត្តម សីហនុ-អង្គរ កសាងឡើងនៅឆ្នាំ២០០៨។ សារមន្ទីរនេះ កសាងឡើងក្រោមកិច្ចសហប្រតិបត្តិការរវាងអាជ្ញាធរអប្សរា និងសាកលវិទ្យាល័យសូហ្វីយ៉ា ដោយមូលនិធិនៃក្លឹប១% របស់ក្រុមហ៊ុន អ៊ីអុង ដោយដាក់តាំង និងតម្កល់វត្ថុបុរាណ ដែលរកឃើញនៅពេលសិក្សាស្រាវជ្រាវរបស់សាកលវិទ្យាល័យ សូហ្វីយ៉ា នៅប្រាសាទបន្ទាយក្តី នៅឆ្នាំ២០០០ និង២០០១ ដោយប្រទះឃើញរូបចម្លាក់ចំនួន ២៧៤បំណែក ដែលកប់ក្នុងរណ្តៅតែមួយ៕
លោក គុន ផល្លី មគ្គុទ្ទេសក៍ក្នុងសារមន្ទីរព្រះនរោត្តម សីហនុ-អង្គរ បានឲ្យដឹងថា លលាដ៍ក្បាល ដែលដាក់តាំងក្នុងទូដាច់ដោយឡែក គឺបានមកពីការស្រាវជ្រាវនៅក្នុងបារាយណ៍ខាងលិច ឬបារាយណ៍ទឹកថ្លា។ តាមអ្នកស្រាវជ្រាវ ទីនេះជាទីកប់ខ្មោចនៅសម័យបុរេប្រវត្តិសាស្ត្រ ក្នុងយុគសំរិទ្ធ។ ការស្រាវជ្រាវ ដោយធ្វើកំណាយនៅក្នុងបារាយណ៍ ធ្វើឡើងអំឡុងឆ្នាំ២០០៤ និង២០០៥ ដោយសាលាបារាំងចុងបូព៌ា សហការជាមួយអ្នកបុរាណវិទ្យាខ្មែរ ដែលគម្រោងសិក្សានៅ២ទីតាំង ទី១នៅបារាយណ៍ទឹកថ្លា និងស្ថានីយ៍ព្រៃក្មេង។
តាមអ្នកស្រាវជ្រាវ លលាដ៍ក្បាលដែលប្រទះឃើញនៅក្នុងបាតបារាយណ៍ទឹកថ្លា មានអាយុជាង ៣០០០ឆ្នាំមកហើយ។ លោក ផល្លី បានបញ្ជាក់ថា វាជាលលាក្បាលរបស់មនុស្ស២ប្រភេទ ដែលស្លាប់ដោយជំងឺធ្មេញ (ដោយសារដកធ្មេញ និងដង្កូវស៊ីធ្មេញថ្គាម) និងលលាមួយទៀត ដែលស្ថិតនៅក្នុងទូជាន់ក្រោម គឺមានភាពខុសគ្នាទៅនឹងលលាដ៍ក្បាល ដែលស្លាប់ដោយសារជំងឺធ្មេញ គឺលលាក្រាស់ ហើយពួកគេស្លាប់ដោយសារជំងឺ ឈាមសស៊ី ឈាមក្រហម។
នេះសបញ្ជាក់ថា ជំងឺឈាមសស៊ីឈាមក្រហម មានតាំងពីជាង ៣០០០ឆ្នាំមកហើយ ដែលធ្វើ អ្នកសិក្សាស្រាវជ្រាវ មានការភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំង។ ទេសចរជាតិ និងអន្តរជាតិ សឹងមិនជឿទៅ នឹងអ្វីដែល លោក ផល្លី រៀបរាប់ពីប្រវត្តិនៃលលាដ៍ក្បាល ដែលស្លាប់ដោយជំងឺឈាមសស៊ីឈាមក្រហម ដែលមានតាំងពីជាង ៣០០០ឆ្នាំមកហើយនោះ។
សាកសពដែលប្រទះឃើញពេលកំណាយក្នុងបារាយណ៍ទឹកថ្លានោះដែរ សរុបទាំងអស់មាន ចំនួន ៥៩សាកសព។ មូលហេតុដែលធ្វើឲ្យសាកសពទាំងនោះ នៅរក្សាទ្រង់ទ្រាយបានច្រើន មិនរលាយនោះ ត្រូវបានលោក ផល្លី ពន្យល់ថា អាចទាក់ទងនឹងសណ្ឋានដី។ សណ្ឋានដីនៅ បាតបារាយណ៍ ជាប្រភេទដីខ្សាច់ និងមិនសូវសំបូរជាតិដែក ឬអាស៊ីត ដែលងាយឲ្យឆ្អឹង រលាយឆាប់។ ក្នុងបារាយណ៍នោះសោត នៅសម័យអង្គរគេបានទប់ធ្វើបារាយណ៍ ធ្វើឲ្យផ្ទៃ ខាងលើមានទឹក ដូច្នេះទើបជាចំណែកមួយ រក្សាតុល្យភាពត្រជាក់បានច្រើន។
គួរបញ្ជាក់ថា សារមន្ទីរព្រនរោត្តម សីហនុ-អង្គរ កសាងឡើងនៅឆ្នាំ២០០៨។ សារមន្ទីរនេះ កសាងឡើងក្រោមកិច្ចសហប្រតិបត្តិការរវាងអាជ្ញាធរអប្សរា និងសាកលវិទ្យាល័យសូហ្វីយ៉ា ដោយមូលនិធិនៃក្លឹប១% របស់ក្រុមហ៊ុន អ៊ីអុង ដោយដាក់តាំង និងតម្កល់វត្ថុបុរាណ ដែលរកឃើញនៅពេលសិក្សាស្រាវជ្រាវរបស់សាកលវិទ្យាល័យ សូហ្វីយ៉ា នៅប្រាសាទបន្ទាយក្តី នៅឆ្នាំ២០០០ និង២០០១ ដោយប្រទះឃើញរូបចម្លាក់ចំនួន ២៧៤បំណែក ដែលកប់ក្នុងរណ្តៅតែមួយ៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
