ពីនេះ ពីនោះ
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
«ដូង» ជាឈ្មោះព្រឹក្សម្យ៉ាង ដែលមានសន្តាន ស្លា ត្នោត មានកំពស់ ២ ទៅ ៣ ម៉ែត្រ។ ដូងមានច្រើនប្រភេទ មានដូងភ្លើង ដូងតុកកែ ដូងខ្លិះ ដូងសម្ល។ល។ ដូងមានប្រយោជន៍ណាស់ ស្លឹករបស់វាធ្វើជាដំបូលផ្ទះ សង់រោងធ្វើបុណ្យ។ ផ្កាដូងពេលខ្លះគេប្រើបាចជំនួស ផ្កាស្លាក៏បាន ក្នុងពិធីអាពាហ៍ពិពាហ៍។ 
ទឹកដូងជាភេសជ្ជះ ល្អណាស់ សាច់ដូងខ្ចីគេបរិភោគជាមួយទឹក សាច់ដូងចាស់ ច្របាច់យកខ្ទិះសម្រាប់ស្ល ឬសម្រាប់ធ្វើជាបង្អែមនានា ឬចម្រាញ់ធ្វើជាប្រេងផងដែរ។ មិនត្រឹមតែសាច់ដូងប៉ុណ្ណោះទេ សូម្បី ស្រកីដូងគេតែងយកធ្វើជាអំបោស។ ពេទ្យបុរាណ ប្រើឬសដូងសម្រាប់ផ្សំថ្នាំព្យាបាលជំងឺរាគមួល ហើយត្រឡោងដូងគេយកទៅដុតឱ្យចេញជ័រ ហើយជ័រប្រើសម្រាប់លាបឱ្យបាត់ឈឺធ្មេញ។
ដូងនេះ មានដើមកំណើតក្នុងទ្វីបអាស៊ី ដែលគេស្គាល់ដូងជិត១ពាន់ឆ្នាំហើយ ដែលមាននៅប្រទេសចិន (ក្នុងកំណាព្យចិនមួយ គេតែងតែមានឈ្មោះដូង កំណាព្យនេះសរសេរជិត២ពាន់ឆ្នាំ មុនព្រះយេស៊ូ)៕
ដកស្រង់ពីសៀវភៅ៖ វចនានុក្រម ការប្រើប្រាស់រុក្ខជាតិក្នុងប្រទេសកម្ពុជា,រក្សាសិទ្ធិអ្នកគ្រូ ឌី ផុន
Tag:
រុក្ខជាតិ
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
