លោក អ៊ិន ចន្ទធារ៉ា បានបង្កើតសិប្បកម្មផលិតនំខ្មែរ និងនំកែច្នៃមួយចំនួនទៀត សរុបជាង៥០មុខឈ្មោះថា»នាឡិ»។ កើតចេញពីអាជីវកម្មលក្ខណៈគ្រួសារ «នាឡិ» បានចាប់ផ្តើមដំណើរការអាជីវកម្មរបស់ខ្លួន ប្រមាណ១ឆ្នាំមកហើយ។ បច្ចុប្បន្ន «នាឡិ» អាចផលិតខ្មែរគ្រប់ប្រភេទបានចំនួន៦០០០នំ ក្នុង១ថ្ងៃ និងចែកចាយទៅកាន់ដៃគូជាង៤០កន្លែងនៅក្រុងភ្នំពេញ លក់តាមអនឡាញ និងការបញ្ជាទិញផ្ទាល់ពីអតិថិជន។ ដ្បិតសិប្បកម្មផលិតនំបែបប្រពៃណីមួយនេះ កំពុងទទួលបានការគាំទ្រខ្លាំងពីអតិថិនជន ប៉ុន្តែមុននឹងមានថ្ងៃនេះ ម្ចាស់សិប្បកម្ម លោក អ៊ិន ចន្ទធារ៉ា ធ្លាប់បរាជ័យលើអាជីវកកម្មផ្សេង៦លើករួចហើយ ។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី លោក ចន្ទធារ៉ា ជឿជាក់ថា «នាឡិ» មិនបរាជ័យដូចអាជីវកម្មមុនៗទេ ព្រោះ «នាឡិ» បានដឹងច្បាស់ពីតម្រូវការទីផ្សារ សមត្ថភាពផលិតរបស់ខ្លួន និងបានត្រៀមខ្លួនរួចជាស្រេច សម្រាប់ហានិភ័យដែលនឹងកើតឡើងនៅក្នុងវិស័យនេះ។
សូមអញ្ជើញអានកិច្ចសម្ភាសខាងក្រោម ជុំវិញការបង្កើតសិប្បកម្មផលិតខ្មែរ យីហោ«នាឡិ» រវាងកញ្ញា អ៊ូ សុខមាន អ្នកសារព័ត៌មានថ្មីៗ និង លោក អ៊ិន ចន្ទធារ៉ា ដែលម្ចាស់សិប្បកម្មដូចតទៅ៖
កញ្ញា អ៊ូ សុខមាន៖ តើហេតុអ្វីបានលោក បង្កើតសិប្បកម្មផលិតនំខ្មែរនេះឡើង ខណៈដែលនំបរទេសជាច្រើនប្រភេទ កំពុងមានវត្តមាននៅទីផ្សារកម្ពុជា?
លោក អ៊ិន ចន្ទធារ៉ា៖ ដោយមើលឃើញអ្វីនៅជុំវិញខ្លួនមានស្រាប់ ទៅលើមុខរបរឪពុក-ម្តាយ ដែលធ្វើនំខ្មែរលក់ប្រចាំថ្ងៃ រួមផ្សំជាមួយនឹងក្ដីស្រឡាញ់ចូលចិត្ត និងការពារនំខ្មែរ ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តបង្កើតសិប្បកម្មនេះឡើង ដោយយកចិត្តទុកដាក់ខ្លាំងបំផុត។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ដោយឃើញថា វាជាតម្រូវការទីផ្សារ ជាចំណុចខ្លាំង និងជោគជ័យលើការបង្កើតសិប្បកម្មនេះឡើងក្នុងការឈរជើងនៅលើទីផ្សារ។ ការឈរជើងនៅលើទីផ្សារនេះ «នាឡិ» មិនផ្តោតទៅលើការប្រកួតប្រជែងជាមួយនំបរទេសទេ។ មានន័យថា តម្រូវការមានមួយផ្នែកម្នាក់ពីអតិថិជន គ្រាន់តែអតិជនទាំងនោះ មិនដឹងស្វែងរកនំខ្មែរដែលមានស្តង់ដារ និងអនាម័យនៅកន្លែងណា។ មួយវិញទៀត ខ្ញុំមានឆន្ទៈចូលរួមឲ្យប្រជាជនខ្មែរ ងាកមកគាំទ្រនំខ្មែរ ឬនំប្រពៃណីវិញ ដែលជាអត្តសញ្ញាណជាតិ។
កញ្ញា អ៊ូ សុខមាន៖ មានអាជីវកម្មថ្មីជាច្រើនដែលបានបើក ហើយបានបិទទៅវិញ តើលោកធ្លាប់គិតលើចំណុចនេះដែរឬទេ?
លោក អ៊ិន ចន្ទធារ៉ា៖ អាស្រ័យទៅលើបទពិសោធន៍ជាង១៥ឆ្នាំ ក្នុងវិស័យអាជីវកម្មដែលធ្លាប់បរាជ័យ និងការអន់ចិត្តផង រួមផ្សំជាមួយការជឿជាក់ និងការធ្វើការចេញពីបេះដួង ជាមួយនឹងការលើកទឹកចិត្តពីមនុស្សនៅជុំវិញ និងសង្គមផង សិប្បកម្មនេះ នឹងមិនបរាជ័យដូចអាជីវកម្មដទៃទេ ព្រោះបច្ចុប្បន្ន សិប្បកម្មនេះ មានយុទ្ធសាស្ត្រ និងផែនការច្បាស់លាស់ ដោយមិនធ្វើតាមការស្រមើស្រមៃ និងមិនមានបទពិសោធន៍នោះទេ។ អ្វីជាយុទ្ធសាស្ត្រនោះ គឺដឹងពីតម្រូវការទីផ្សារច្បាស់លាស់ ដឹងពីសមត្ថភាពផលិតច្បាស់លាស់ និងដឹងពីហានិភ័យដែលនឹងកើតឡើង នៅក្នុងវិស័យរបស់យើងច្បាស់។
កញ្ញា អ៊ូ សុខមាន៖ សិប្បកម្មផលិតនំខ្មែររបស់លោក ដែលបានបង្កើតឡើង មកដល់ពេលនេះ អាចរកប្រាក់ចំណេញបានឬនៅ?
លោក អ៊ិន ចន្ទធារ៉ា៖ សិប្បកម្មផលិតនំខ្មែរនេះ មិនទាន់រកប្រាក់ចំណេញបាន គ្រាន់តែអាចទប់ទល់នឹងការចំណាយជាប្រចាំបាន។ បច្ចប្បន្ន យើងកំពុងដោះស្រាយបញ្ហាជាច្រើន ទាំងទៅលើបច្ចេកទេសនៃការផលិត ការរក្សាទុកនំកុំឲ្យឆាប់ខូចគុណភាព ការរក្សារសជាតិដើម និងវត្ថុធាតុដើម នៅក្នុងសិប្បកម្ម។ បើនិយាយពីការចំណេញសិប្បកម្មផលិតនំខ្មែរ គឺអាចរកចំណេញបានតាំងពីចាប់ដំបូង ប៉ុន្តែអ្វីដែល«នាឡិ» ក៏ដូចអាជីវកម្មដទៃចង់បាននោះ គឺភាពចំណេញយូរអង្វែង ជាមួយការជឿទុកចិត្ត និងការគាំទ្រពីអតិថិជនរបស់ខ្លួន។
កញ្ញា អ៊ូ សុខមាន៖ តើរយៈពេលមួយឆ្នាំនេះសិប្បកម្មរបស់លោក អាចផលិតនំបានប៉ុន្មានប្រភេទ? មានដៃគូចែកចាយបន្តប៉ុន្មានកន្លែងដែរ?
លោក អ៊ិន ចន្ទធារ៉ា៖ បច្ចុប្បន្នសិប្បកម្មផលិតខ្មែរនេះ អាចផលិតនំបានជាង៥០មុខ ក្នុងនោះ មាននំប្រពៃណីខ្មែរគ្រប់ប្រភេទ នំកែច្នែ និងចាហួយដូងជាដើម។ សម្រាប់ដៃគូចែកចាយលក់នំបន្តវិញ មានជាង៤០កន្លែង ក្នុងក្រុងភ្នំពេញ ដែលមានផ្សារទំនើប មានហាងកាហ្វេ មានភោជនីយដ្ឋាន និងហាងលក់បន្លែធម្មជាតិ រួមទាំងដៃគូចែកចាយជាច្រើនកន្លែងផ្សេងទៀត។
កញ្ញា អ៊ូ សុខមាន៖ តើក្នុងមួយថ្ងៃ ចង្វាក់ផលិតកម្មរបស់លោក អាចផលិតនំបានចំនួនប៉ុន្មាន?
លោក អ៊ិន ចន្ទធារ៉ា៖ ជាប្រចាំក្នុងមួយថ្ងៃសិប្បកម្មនេះ ផលិតបានចំនួន៦០០០នំ។ ក្នុងនោះមាន៤០០០នំ សម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ទៅឲ្យដៃគូចែកចាយលក់បន្ត និង២០០០នំទៀត សម្រាប់អថិតិជនមកទិញដល់កន្លែង និងបញ្ជាទិញតាមប្រព័ន្ធអនឡាញ។ ដោយឡែក ថ្ងៃខ្លះយើងអាចផលិតនំលើសពីបរិមាណប្រចាំថ្ងៃ ព្រោះមានភ្ញៀវបញ្ជាទិញផ្ទាល់ សម្រាប់ពិធីផ្សេងៗ ដូចជាពិធីមង្គលការ និងពិធីបុណ្យជាដើម៕