កុមារអាយុ១២និង១៣ឆ្នាំ ទទួលជ័យលាភីកំណាព្យលេខ១ក្នុងមហោស្រពអក្សរសិល្ប៍ខ្មែរ

បទយកការណ៍ / បទសម្ភាសន៍

សង្គមជាតិ

កុមារអាយុ១២និង១៣ឆ្នាំ ទទួលជ័យលាភីកំណាព្យលេខ១ក្នុងមហោស្រពអក្សរសិល្ប៍ខ្មែរ

30, Sep 2018 , 5:59 pm

រូបភាព

ដោយ: ប៉ូ សាគុន

បាត់ដំបង៖ កំណាព្យដែលមានចំណងជើងថា “វប្បធម៌ធម្មជាតិខ្មែរ” របស់កុមារី រស់ អេនជេលី និងកំណាព្យ “ខេត្តមួយដែលល្បី” របស់កុមារា ធុល សេរីវុត្ថា ត្រូវបានគណៈកម្មការវាយតម្លៃ ឱ្យជាប់ជ័យលាភីលេខ១។ ចំណែកជ័យលាភីលេខ២ បានទៅលើកំណាព្យក្រោមចំណងជើងថា“ទំនួញវប្បធម៌” និងលេខ៣ បានទៅលើកំណាព្យដែលមានឈ្មោះថា “កង់”។

កំណាព្យប្រមាណ១៤ចំណងជើង ដែលតែងជាទោលនិងជាក្រុម ភាគច្រើនផ្ដោតលើវប្បធម៌ អក្សរសិល្ប៍ អក្សរសាស្ត្រខ្មែរ ព្រមទាំងបរិយាយពីខេត្តបាត់ដំបងផងនោះ បានធ្វើឡើងក្នុងបរិវេណវត្តកណ្ដាលក្នុងទឹកដីខេត្តបាត់ដំបង។ ម្ចាស់ស្នាដៃអាចជ្រើសរើសទំនុកសូត្រ និងស្មូត តាមចំណូលចិត្តរបស់ខ្លួន។ បេក្ខជនទាំងអស់ តម្រូវឱ្យយកកង់របស់ខ្លួនមកជាមួយផង ដើម្បីសមនឹងចំណងជើងកម្មវិធីកង់និងកំណាព្យ។

រស់ អេនជេលី ម្ចាស់ជ័យលាភីលេខ១ បានចាប់ក្រុមជាមួយកុមារា ធុល សេរីវុត្ថា ដែលមកពីសាលារៀនជាមួយគ្នា។ ទើបតែមានអាយុ១២ឆ្នាំ អេនជេលី ក្នុងសម្លៀកបំពាក់អាវពណ៌សដៃប៉ោង សំពត់ផាមួងបត់ បាននាំយកកំណាព្យដែលមានចំណងជើងថា “វប្បធម៌ធម្មជាតិខ្មែរ” មកប្រកួតប្រជែង។ ខ្លឹមសារក្នុងកំណាព្យនេះ សរសេរលើកតម្កើងពីវប្បធម៌ខ្មែរ សម្បត្តិធម្មជាតិលើទឹកដីកម្ពុជា ព្រមទាំងសម្រស់ខេត្តបាត់ដំបងផង។ ក្មេងស្រីដែលមានដើមកំណើតនៅខេត្តក្រចេះរូបនេះ សង្កេតឃើញថាបច្ចុប្បន្នមនុស្សមួយចំនួនហាក់មើលរំលងពីវប្បធម៌ខ្មែរ ដូច្នេះនាងស្នើឱ្យកូនខ្មែរងាកមករួមគ្នាថែរក្សាវប្បធម៌ជាតិ កុំឱ្យបាត់បង់នៅថ្ងៃខាងមុខ។

រស់ អេនជេលី បញ្ជាក់៖ «ខ្ញុំយល់ថាវប្បធម៌ខ្មែរពិតជាសំខាន់ ដូនតាជំនាន់មុនបានបូជាជីវិត ក៏ដើម្បីវប្បធម៌ខ្មែរដ៏ល្អនេះដែរ ទើបខ្ញុំនិពន្ធកំណាព្យនេះឡើង។ ខ្ញុំចង់ឱ្យប្រជជនខ្មែរ មកថែរក្សានិងឱ្យតម្លៃវប្បធម៌និងអក្សរសាស្ត្រខ្មែរ ដើម្បីកុំឱ្យបាត់បង់នៅថ្ងៃខាងមុខ ព្រោះវប្បធម៌ខ្មែរយើងពិតជាមានតម្លៃ»។

ចំណែកកុមារា ធុល សេរីវុត្ថា វិញ គឺជាសមាជិកក្រុមដែលជាប់ជ័យលាភីលេខ១ដែរ។ សេរីវុត្ថា បានជ្រើសរើសស្មូតកំណាព្យបែបកុមារបា លើកំណាព្យដែលមានចំណងជើងថា “ខេត្តមួយដែលល្បី”។ ទឹកដមស្មូត ព្រមទាំងការលើកដាក់សំឡេង របស់កុមារាវ័យ១៣ឆ្នាំរូបនេះ មិនចាញ់អ្នកជំនាញស្មូតប៉ុន្មានឡើយ ការណ៍នេះបានញ៉ាំងឱ្យអ្នកចូលរួមទះដៃលាន់រំពង។ ចំណាយពេលត្រឹមតែមួយម៉ោង ព្រោះមិនមានពេលគ្រប់គ្រាន់ សេរីវុត្ថា បានបញ្ចូលសម្រស់ខេត្តបាត់ដំបង មានស្ទឹងសង្កែ រមណីដ្ឋានផ្សេងៗ ម្អូបអាហារ ព្រមទាំងភោគផលក្នុងខេត្តនេះ ក្នុងកំណាព្យរបស់ខ្លួន។ ក្មេងប្រុសដែលរៀននៅទីក្រុងភ្នំពេញរូបនេះ សង្ឃឹមថាកំណាព្យរបស់គេ ជាផ្នែកមួយលើកស្ទួយអក្សរសិល្ប៍ខ្មែរ និងជម្រុញការតែងនិពន្ធផងដែរ។

«ក្នុងកំណាព្យនេះខ្ញុំបានរៀបរាប់ពីធម្មជាតិទូទៅ បន្ទាប់មកខ្ញុំនិយាយពីខេត្តបាត់ដំបង មានលោកតាដំបងក្រញូង ស្រូវ ស្ទឹងបាត់ដំបង។ ក្នុងកំណាព្យនេះ ខ្ញុំក៏បង្ហាញពីការថែរក្សាបរិស្ថានផងដែរ គឺសម្អាតរហូត ដើម្បីឱ្យវាកាន់តែល្អឡើងៗ មិនមែនធ្វើតែម្ដងហើយចប់នោះទេ»។ នេះជាការបញ្ជាក់របស់កុមារា ធុល សេរីវុត្ថា។

ចំណែកជ័យលាភីលេខ២វិញបានទៅលើបេក្ខនារី ច័ន្ទ វណ្ឌី វ័យ ៣៣ឆ្នាំ។ “ទំនួញវប្បធម៌” ជាចំណងជើងកំណាព្យរបស់នារីក្នុងសម្លៀកបំពាក់ចងក្បិន។ កំណាព្យនេះនិយាយពីវប្បធម៌ខ្មែរដ៏ត្រចះត្រចង់ តែហាក់ស្ថិតក្នុងភាពឯកោ។ ម្ចាស់ជ័យលាភីរូបនេះ យល់ថាការដាក់ស្នាដៃមកប្រកួតប្រជែងនេះ ជាផ្នែកមួយចូលរួមលើកស្ទួយអក្សរសិល្ប៍ខ្មែរ និងការផ្សព្វផ្សាយពីគំនិតរបស់ខ្លួន ទៅដល់ក្មេងជំនាន់ក្រោយ ឱ្យចូលរួមកាន់តែច្រើនឡើងពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ។ អ្នកនាងវណ្ឌីបញ្ជាក់យ៉ាងដូច្នេះថា៖«ខ្ញុំសង្ឃឹមថាមហោស្រពអក្សរសិល្ប៍ខ្មែរនឹងមាននៅឆ្នាំបន្តបន្ទាប់ទៀតរហូត។ ខ្ញុំសប្បាយចិត្តទោះជាថ្ងៃនេះខ្ញុំមិនបានទទួលជ័យលាភី ក៏ខ្ញុំនៅតែរីករាយក្នុងការចូលរួមលើកស្ទួយអក្សរសាស្ត្រខ្មែរ តាមរយៈកម្មវិធីបែបនេះ»។

ប្លែកពីគេបន្តិចយុវជន ឡឹក គឹមសួរ ដែលជានិស្សិតនៃសាកលវិទ្យាល័យបាត់ដំបង បាននិពន្ធកំណាព្យសរសើរពីកង់ខ្មែរក្រោយចំណងជើងថា “កង់” និងទទួលបានជ័យលាភីលេខ៣ ។ ចុះពីលើឆាកដៃដឹកកង់ខ្មែរមកជាមួយផងនោះ គឹមសួរ ពន្យល់ថាមូលហេតុដែលខ្លួនលើកយកប្រធានបទ”កង់” មកប្រកួតប្រជែង ក៏ដោយសារតែគេសង្កេតឃើញបច្ចុប្បន្នមធ្យោបាយធ្វើដំណើរភាគច្រើន ជាម៉ូតូឡាន មិនសូវមានកង់។ យុវជនវ័យ១៩ឆ្នាំរូបនេះ បានលើកសរសើរពីគុណប្រយោជន៍របស់កង់ ក្នុងការជួយសុខភាពនិងបរិស្ថាន ដែលគេបានដាក់បញ្ចូលក្នុងកំណាព្យរបស់ខ្លួន។ គឺមសួរ បញ្ជាក់យ៉ាងដូច្នេះថា៖«បច្ចុប្បន្នកង់មិនសូវមានគេប្រើប្រាស់ច្រើនទេ ហើយកង់ខ្មែរកាន់តែមិនសូវឃើញមាន។ មានអ្នកខ្លះមិនស្គាល់កង់ខ្មែរទេ ដូច្នេះខ្ញុំក៏យកប្រធានបទនេះសរសេរ»។