ការជំរុញការគ្រប់គ្រង និងបន្ថយការប្រើប្រាស់ប្លាស្ទិកពីគ្រប់វិស័យជារឿងចាំបាច់ដែលកម្ពុជាត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ពេលបច្ចុប្បន្ន ខណៈការបំពុលដោយសំណល់ប្លាស្ទិកនេះបន្តកើនឡើងទាំងទីក្រុង និងតាមបណ្តាខេត្តជាប់សមុទ្រផងដែរ។ នេះជាយោបល់រួមរបស់វាគ្មិនក្នុងកិច្ចពិភាក្សាអាហារពេលព្រឹកស្តីពី «ផលប៉ះពាល់នៃសំណល់ប្លាស្ទិក និង ដំណោះស្រាយ»ដែលរៀបចំឡើងដោយសភាពាណិជ្ជកម្មអឺរ៉ុបប្រចាំនៅកម្ពុជា (EuroCham Cambodia)នៅសណ្ឋាគារកាំបូឌីយ៉ាណានៅព្រឹកថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ទី ២៨ ខែកុម្ភៈ។
ក្នុងពិភាក្សាអាហារពេលព្រឹកផ្តោតលើប្រធានបទ«ផលប៉ះពាល់នៃសំណល់ប្លាស្ទិក និង ដំណោះស្រាយ» ភាគីពាក់ព័ន្ធដែលតំណាងឲ្យក្រុមហ៊ុនឯកជន វិស័យសាធារណៈ និងអង្គការសង្គមស៊ីវិលបានជួបពិភាក្សាគ្នា និងលើកឡើងពីដំណោះស្រាយដែលត្រូវធ្វើដើម្បីប្រយុទ្ធប្រឆាំងសំណល់ប្លាស្ទិកនៅកម្ពុជា។
លោកស្រី Marianne Teoh ប្រធានគម្រោងអភិរក្សតំបន់សមុទ្រនិងឆ្នេរនៃអង្គការ Fauna and Flora International បានថ្លែងក្នុងកិច្ចពិភាក្សាថា ការបំពុលដោយសំណល់ប្លាស្ទិកជារួមទាំងទីក្រុង និងសមុទ្រជាបញ្ហាធំសម្រាប់កម្ពុជា ហើយវាជារឿងចាំបាច់ត្រូវមានការយកចិត្តទុកដាក់។
ដោយលើកយកលទ្ធផលស្រាវជ្រាវបឋមរបស់ស្ថាប័នខ្លួនជាសម្អាង លោកស្រី Marianne Teoh បានបញ្ជាក់ថា កាកសំណល់នៅសមុទ្របច្ចុប្បន្ន ៨០ភាគរយទៅហើយដែលជាប្លាស្ទិក ហើយក្នុងនោះមាន ៤៨ ភាគរយឯណោះត្រូវបានគេបោះចោលផ្ទាល់ចូលទៅក្នុងសមុទ្រ។
ប៉ុន្តែលោកស្រី បានសង្កត់ធ្ងន់ថា ថ្វីបើស្តាប់ទៅវាហាក់បីដូចជារឿងអវិជ្ជមានក៏ដោយ វាមានរឿងច្រើនណាស់ដែលកម្ពុជាជាពិសសវិស័យពាក់ព័ន្ធអាចធ្វើទៅបានដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាប្រឈមដ៏ធំនេះ។
«ស្ថានភាពបំពុលដោយប្លាស្ទិកប្រហែលហាក់មានភាពអវិជ្ជមាននៅកម្ពុជា ប៉ុន្តែមានរឿងច្រើនដែលកម្ពុជាត្រូវធ្វើដើម្បីជួយដោះស្រាយបញ្ហានេះក្នុងនោះមានទាំងការកែប្រែបទបញ្ញត្តិពាក់ព័ន្ធ, ជំរុញការវិនិយោគលើដំណោះស្រាយដែលមានលក្ខណៈច្នៃប្រឌិត, ជំរុញដំណោះស្រាយក្នុងក្រុមហ៊ុនឯកជន និងលើកទឹកចិត្តប្រជាជនក្នុងការកាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់ប្លាស្ទិកជាដើម»។
លោក នី ផល្លី អគ្គលេខាធិការរងនៃគណៈកម្មាធិការជាតិគ្រប់គ្រង និងអភិវឌ្ឍតំបន់ឆ្នេរសមុទ្រកម្ពុជាយល់ស្របថា បញ្ហាបំពុលប្លាស្ទិកជាបញ្ហាចម្បងដែលត្រូវដោះស្រាយ ប៉ុន្តែលោកបានសង្កត់ធ្ងន់ដែរថា រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាបានប្រឹងប្រែងរួចហើយក្នុងដាក់ចេញបទបញ្ញត្តិជាច្រើនក្នុងន័យសំដៅការពារបរិស្ថាន និងសុខុមាលភាពប្រជាជនជាពិសេសការដាក់ចេញបទបញ្ញត្តិគ្រប់គ្រងសំណល់ប្លាស្ទិកពីឆ្នាំ ២០១៧ និងយន្តការ «ទីក្រុងស្អាត»ជាដើម។
តំណាងរដ្ឋាភិបាលរូបនេះទទួលស្គាល់ថា ថ្វីបើមានការដាក់ចេញយន្តការច្រើនកន្លងមកពិតមែន ការអប់រំប្រជាពលរដ្ឋពីបញ្ហាសំណល់ប្លាស្ទិក និងការសម្របសម្រួលក្នុងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការរវាងភាគីពាក់ព័ន្ធជាបញ្ហាប្រឈមនៅឡើយ។ ដូច្នេះលោក នី ផល្លី ផ្តល់យោបល់ថា សម្រាប់ការដោះស្រាយបញ្ហាបំពុលប្លាស្ទិកនេះ វាគួរមានវេទិការួមមួយសម្រាប់គ្រប់ភាគីពាក់ព័ន្ធចូលពិភាក្សា និងប្រឹក្សាយោបល់ដែលអនុញ្ញាតឲ្យមានដំណោះស្រាយរួមផង។
ចំណែកលោក Blaise KILIAN អគ្គនាយកនៃសភាពាណិជ្ជកម្មអឺរ៉ុបនៅកម្ពុជាដែលរៀបចំកិច្ចពិភាក្សានេះឡើងនោះ ឯកភាពទាំងស្រុងថា បញ្ហាសំណល់ប្លាស្ទិកពិតជារឿងប្រឈមធំមួយសម្រាប់កម្ពុជាដែលត្រូវដោះស្រាយនៅពេលនេះ។ លោកសង្ឃឹមថា ក្រុមហ៊ុនឯកជន តំណាងវិស័យសាធារណៈ និងអង្គការសង្គមស៊ីវិលជាដើមនឹងបន្តចូលពិភាក្សានិងប្រឹក្សាយោបល់គ្នាទៀតដើម្បីស្វែងរកដំណោះស្រាយចំពោះបញ្ហានេះឲ្យកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាព។
លោកថ្លែងប្រាប់សារព័ត៌មានថ្មីៗដូច្នេះថា៖ «បញ្ហាសំណល់ប្លាស្ទិកជាបញ្ហាប្រឈមនៅស្រុកខ្មែរ។ ក្នុងកិច្ចពិភាក្សានេះយើងមាន វាគ្មិនទាំងពីវិស័យសាធារណៈ បញ្ហាឯកជន និងក្រៅរដ្ឋាភិបាលសុទ្ធតែយល់ស្របគ្នាពីបញ្ហាប្រឈម និងការឈានទៅចាត់វិធានការនេះ។ កន្លងមករដ្ឋាភិបាលមានវិធានការហើយដែរ ហើយក្រុមហ៊ុនឯកជនមួយចំនួនក៏មានគោលការណ៍រួចរាល់ដោយមិនប្រើប្រាស់ប្លាស្ទិកក្នុងកន្លែងធ្វើការជាដើម។ យើងឃើញថា វាមានការរួបរួមគ្នាប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងបា្លស្ទិកនេះ ហើយវាជាការគិតគូរពីផលប៉ះពាល់សុខភាព និងធានាបរិស្ថាននៅកម្ពុជាដែរ»។
និយាយពីតួនាទីក្រុមហ៊ុនឯកជនក្នុងការរួមចំណែកស្វែងរកដំណោះស្រាយកាត់បន្ថយសំណល់ប្លាស្ទិក លោក ឌិន សុមេធារិទ្ធ ដែលជាវាគ្មិន និងជាប្រធានសមាគមសណ្ឋាគារកម្ពុជា (Cambodia Hotel Association)ផងនោះ បានចែករំលែកពិសោធន៍ដែលសណ្ឋាគារ Frangipani របស់លោកបានអនុវត្ត ដើម្បីជំរុញកាត់បន្ថយការផ្គត់ផ្គង់សម្ភារប្លាស្ទិកដល់អតិថិជនដែលមកស្នាក់នៅសណ្ឋាគាររបស់លោក។
«យើងដាក់ទឹកឲ្យភ្ញៀវតែពីរដបប៉ុណ្ណោះ ហើយពេលភ្ញៀវពិសាអស់គេអាចប្រើដបដដែលច្រកទឹកពីម៉ាស៊ីនចំរោះទឹក។ ក្រៅពីឲ្យទឹកតែពីរដប យើងក៏សន្សំសំចៃផងដែរចំពោះផ្តល់សម្ភារប្រើប្រាស់មួយចំនួនក្នុងបន្ទប់ទឹកដែរ។ ពេលខ្លះយើងមិនចាំបាច់បំពេញចិត្តភ្ញៀវខ្លាំងពេកទេ។ នេះជាសាររបស់យើង។ យើងចង់ឲ្យភ្ញៀវយល់ដឹងពីអ្វីដែលយើងកំពុងធ្វើដែរ ហើយចូលរួមជាមួយគ្នាក្នុងការកាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់ដបជ័រឬប្លាស្ទិក»។ លោក សុមេធារិទ្ធ បានអះអាងដូច្នេះ៕