អន្តរជាតិ
×![]()
ដោយ: គី ចំណា
ពេលងើប និងមុនចូលដំណេក សកម្មភាពចម្បងរបស់មនុស្សគឺ ដុសធ្មេញ។ វាបានក្លាយជារឿងចំបាច់មួយក្នុងការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់មនុស្សគ្រប់គ្នា។ គ្រូពេទ្យធ្មេញ និងមាតាបិតាតែងរំលឹកក្មេងៗឲ្យដុសធ្មេញឲ្យបានញឹកញាប់។ តើទម្លាប់មួយនេះចាប់ផ្តើមតាំងពីពេលណាមក? ហើយដោយសារមូលហេតុអ្វី?
យោងតាមការបកស្រាយស្ថាប័នជំនាញផ្នែកធ្មេញ Bensonhurst Dental អាមេរិក ច្រាសដុសធ្មេញបុរាណដំបូងត្រូវបានគេសន្មតមានដើមកំណើតនៅក្នុងប្រទេសអេហ្ស៊ីប និងតំបន់អាណាចក្របុរាណមេសូប៉ូតាមី តាំងពីប្រមាណជាង៣០០០ឆ្នាំមុនគ្រឹស្តសករាជឯណោះ។ គេប្រើប្រាស់សរសៃដើមឈើម្យ៉ាង រាងដូចជាអំបោះធំៗ ហៅថា Frayed Twigs ។
វាអាចកាត់សម្អាត និងកាត់បន្ថយក្លិនមាត់បានខ្លះដែរ។ នៅអំឡុងឆ្នាំ១៦០០មុនគ្រឹស្តសករាជ ចិនប្រើប្រាស់កំណាត់ឈើម្យ៉ាង មានក្លិនក្រអូបបែបអារ៉ូមាធម្មជាតិមកទំពារ។ ចុះមនុស្សកាលពីសម័យបុរេប្រវត្តិមក តើពួកប្រើប្រាស់អ្វីទៀត?
បើតាមការពិនិត្យរបស់អ្នកជំនាញ ដែលសិក្សាទៅលើធ្មេញដែលសេសសល់ជាប់នឹងឆ្អឹង គេសន្មតថា មនុស្សសម័យនោះមិនសូវបានដុសធ្មេញនោះទេ។ ហេតុផលមួយចំនួនត្រូវបានគេលើកឡើងដែលក្នុងនោះភាគច្រើនមានទំនាក់ទំនងយ៉ាងខ្លាំងជាមួយនឹងរបបអាហារហូបចុក។
កាលពីបុរាណ អាហារដែលផ្អាប់ទុកយូរ ឬប្រភេទអាហារដែលចម្អិនភ្លាមៗឆាប់ៗ ដូចជាមីកំប៉ុង មិនទាន់ត្រូវបានគេផលិតឡើងនោះទេ។ ដូចនេះ មនុស្សតែងហូបអាហារបែបធម្មជាតិ បាយ បន្លែ ផ្លែឈើស្រស់ៗ។ អាហារដែលគ្មានសារធាតុគីមីបន្លែមទាំងនេះ មិនបង្កឲ្យមានបញ្ហាពុកធ្មេញនោះទេ។
ដោយឡែកទៅវិញ វាសម្បូរទៅដោយសារធាតុវីតាមីន និងសារធាតុចិញ្ចឹមដែលជួយទៅជំរុញសុខភាពរបស់ធ្មេញ និងអញ្ចាញទៅវិញទេ។ មួយវិញទៀត មនុស្សកាលពីសម័យនោះឧស្សាហ៍បរិភោគអាហារបន្លែដែលពោរពេញទៅដោយសារធាតុសរសៃរហ្វៃបឺ (Fiber) ធម្មជាតិ។ សរសៃនេះជួយការរំលាយអាហារ ហើយក៏មានមុខងារក្នុងការសម្អាតធ្មេញដូចសរសៃអំបោះដែរ។
ពេលបច្ចុប្បន្នវិញ អាហារភាគច្រើនពោរពេញទៅដោយសារធាតុគីមីដែលគេដាក់បន្ថែមក្នុងផលិតផល។ អាហារដែលសម្បូរទៅដោយជាតិស្ករខ្លាំង និងអាហារដែលសម្បូរដោយជាតិអំបិល និងខ្លាញ់ច្រើនក៏ជាអ្នកដែលធ្វើឲ្យធ្មេញមនុស្សសព្វថ្ងៃងាយរងគ្រោះ។ ការជក់បារីដែលពេញទៅដោយសារធាតុគីមីគ្រោះថ្នាក់ក៏ធ្វើឲ្យធ្មេញឆាប់ខូចខាតបន្ថែមទៀត។
និយាយជារួម មនុស្សចាប់ផ្តើមដុសធ្មេញគឺដោយសាររបៀបរស់នៅរបស់មនុស្សបានផ្លាស់ប្តូរ។ ការហូបចុករបស់យើង និងប្រភេទអាហារបានផ្លាស់ប្តូរដូចគ្នា។ អស់ជាច្រើនរយឆ្នាំមក វាបានក្លាយជាអ្វីមួយដែលមនុស្សគ្រប់គ្នាមិនអាចមើលរំលងបាន៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
