លោក ម៉ម ប៊ុនហេង រដ្ឋមន្រី្តក្រសួងសុខាភិបាល បញ្ជាក់ថា នៅទីក្រុង ការបំបៅកូនដោយទឹកដោះម្ដាយមានការធ្លាក់ចុះ ដោយសារការងារគ្មានពេលគ្រប់គ្រាន់ តែការបំបៅកូនដោយទឹកដោះម្ដាយនៅជនបទមានចំនួនច្រើន។
ការលើកឡើងរបស់លោករដ្ឋមន្ត្រី ធ្វើឡើងក្នុងកិច្ចសម្ភាសជាមួយក្រុមអ្នកសារព័ត៌មានក្នុងកម្មវិធីសប្ដាហ៍បំបៅកូនដោយទឹកដោះ ក្នុងខេត្តសៀមរាប នាថ្ងៃទី៣០ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១៩ ដោយមានការចូលរួមដោយអភិបាលខេត្តសៀមរាប និងអង្គការសង្គមស៊ីវិល។ លោក មានប្រសាសន៍ថា ស្រី្តជនបទជ្រើសយកការបំបៅកូនដោយទឹកដោះ គឺមិនចំណាយថវិកាច្រើនលើការថែទាំ ហើយថែមទាំងផ្ដល់សុខភាពល្អដល់កូនជាងការបំបៅកូនដោយម្សៅទឹកដោះគោ។
នាយករងអង្គការ Helen Keller International លោក ហ៊ូ ក្រើន អះអាងថា៖«ការធ្លាក់ចុះនៃការបំបៅកូនដោយទឹកដោះម្ដាយចំពោះកុមារ ចាប់ពីពេលប្រសូត ដល់អាយុ៦ខែ មានការធ្លាក់ចុះខ្លាំង គឺភាគច្រើននៅទីក្រុង ដែលមាន៦២ភាគរយនៅឆ្នាំ២០១០ ធ្លាក់ចុះដល់៣៩ភាគរយនៅឆ្នាំ២០១៤។ ឯតំបន់ជនបទមានការធ្លាក់ចុះត្រឹមតែ៤ភាគរយ គឺ៧៤ភាគរយក្នុងឆ្នាំ២០១០ ដល់៧០ភាគរយក្នុងឆ្នាំ២០១៤។ កត្តាចម្បងនៃការធាក់នៃការបំបៅកូនដោយទឹកដោះ គឺកត្តាផ្សព្វផ្សាយម្សៅទឹកដោះគោ ធ្វើឲ្យមានការភាន់ច្រឡំពីគុណភាពរបស់ម្សៅទឹកដោះគោជាមួយនឹងទឹកដោះម្ដាយ។ កត្តាពេលវេលាមិនគ្រប់គ្រាន់ ដែលភាគច្រើន ម្ដាយនៅទីក្រុងមានការងារ ហើយច្បាប់សម្រាកនៃមាតុភាពការងារត្រឹមតែបីខែ»។
លោកបន្តថា ការផ្លាស់ប្ដូរឥរិយាបថដោយបារម្ភខ្លាចមិនមានរូបរាងស្អាត និងកត្តាចំណេះដឹងអំពីអត្ថប្រយោជនន៍នៃទឹកដោះម្ដាយ របៀបបំបៅ ស្រី្តមានបញ្ហាសុដន់ នឹងខ្វះការគាំទ្រពីគ្រួសារ។
លោក សូ វណ្ណរិទ្ធិ ដែលរស់នៅក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ ប្រាប់សារព័ត៌មានថ្មីៗតាមទូរស័ព្ទថា ភរិយារបស់លោក បំបៅកូនដោយម្សៅទឹកដោះគោរ ហើយលោក អះអាងថា ការជ្រើសយកម្សៅទឹកដោះគោ គឺដោយសារប្រពន្ធរបស់លោក មានបញ្ហាសុខភាភ។ លោក វណ្ណរិទ្ធិថា៖«ប្រពន្ធខ្ញុំមានបញ្ហាសុខភាព ហើយពេលខ្លះកូនបៅទឹកដោះម្ដាយនិងពេលខ្លះបៅម្សៅទឹកដោះគោ។ ប្រពន្ធខ្ញុំធ្វើការជាចុងភៅ ហើយកន្លែងការងារច្បាប់ឈប់បានបីខែ។ ឥឡូវ កូនខ្ញុំ អាយុ២៨ខែ បៅម្សៅទឹកដោះគោផង និងទឹកដោះម្ដាយផង»។ លោក វណ្ណរិទ្ធ អះអាងថា កូនរបស់លោកមានសុខភាពរឹងមាំល្អ មិនមានអ្វីគួរឲ្យកត់សម្គាល់ឡើយ។
រីឯការថយចុះ៤ភាគរយនៃការបំបៅកូនដោយទឹកដោះនៅតំបន់ជនបទ នាយករងអង្គការ Helen Keller International បញ្ជាក់ថា «ដោយសារស្រី្តជាម្ដាយភាគច្រើនមានមុខរបរធ្វើស្រែចម្ការ ហេតុនេះ អំឡុងពេលសម្រាលកូនមានពេលគ្រប់គ្រាន់។ ការផ្សាយពាណិជ្ជកម្មម្សៅទឹកដោះគោមិនទាន់រាលដាលខ្លាំងដល់អ្នកនៅតំបន់ជនបទទេ។» ក្រៅពីនេះ លោក បន្ថែមថា អង្គការសង្គមស៊ីវិលនិងមន្រី្តសុខាភិបាលបានចុះផ្សព្វផ្សាយពាក់ព័ន្ធចំណេះដឹងការបំបៅកូនដោយទឹកដោះនិងអនាម័យ ចំពោះប្រជាជនតាមជនបទច្រើន។
អ្នកស្រី ទាន់ ផល រស់នៅភូមិត្រពាំងស្វាយ ឃុំលាងដៃ ស្រុកអង្គធំ ខេត្តសៀមរាប បំបៅកូនដោយទឹកដោះ លើកឡើងថា កូនរបស់អ្នកស្រី ជាកូនដំបូង មានសុខភាពល្អមិនដែលឈឺអ្វីឡើយ។ ម្ដាយវ័យ២០ឆ្នាំរូបនេះ ឲ្យដឹងថា៖«ការបំបៅកូនដោយទឹកដោះ គឺមិនចំណាយប្រាក់ច្រើន ហើយគ្រូពេទ្យ អង្គការ នឹងចាស់ៗក្នុងគ្រួសារប្រាប់ថា ទឹកដោះម្ដាយល្អសម្រាប់កូន។ ខ្ញុំនៅតែផ្ទះអាចបំបៅដោះកូនបាន ព្រោះខ្ញុំមិនមានការងារអ្វីផ្សេង ក្រៅពីការងារផ្ទះនិងមើលកូន។»
ពាក់ព័ន្ធនឹងការបំបៅកូនទឹកដោះម្ដាយ អ្នកស្រី ញ៉ូវ ស៊ីមាន ប្រធានគម្រោងអាហាររូបត្ថម្ភនិងអនាម័យនៃអង្គការ Save The Children ប្រចាំខែសៀមរាម បានឲ្យដឹងថា ខេត្តចំនួនបី គឺបាត់ដំបង ពោធិ៍សាត់ និង សៀមរាប។ ការកើនឡើងពី៩៤.៣នៅឆ្នាំ២០០៥ ដល់៩៧.៣ នៅឆ្នាំ២០១៨ ចំពោះកុមារដែលបំបៅកូនដោយទឹកដោះចាប់ពីប្រសូត ដល់អាយុ២៤ខែ។
អង្គការសង្គមស៊ីវិល ជំរុញឲ្យក្រសួងសុខាភិបាលចាត់ការផ្លូវច្បាប់លើក្រុមហ៊ុនម្សៅទឹកដោះគោ ដែលផ្សព្វផ្សាយធ្វើឲ្យមហាជនភាន់ច្រឡំនិងខុសពីអនុក្រឹត្យលេខ១៣៣ កាលពីឆ្នាំ២០០៥ ស្ដីពីការផ្សព្វផ្សាយលក់ផលិតផលសម្រាប់ចិញ្ចឹមទារក និងកុមារ។ របាយការណ៍ស្រាវជ្រាវមួយរបស់អង្គការទស្សនៈពិភពលោក និងអង្គការ Helen Keller International នៅឆ្នាំ២០១៨ បានរកឃើញថា ៩៨ភាគរយនៃផលិតផលម្សៅទឹកដោះគោ បានរំលោភលើសេចក្ដីណែនាំរបស់រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា។ ការរំលោភលើសេចក្ដីណែនាំនេះ រួមមាន ការមិនមានសារជាភាសាខ្មែរផលិតផល មិនមានសារព្រមានពីគ្រោះថ្នាក់ប្រើប្រាស់ម្សៅទឹកដោះគោ និងការលើកកម្ពស់គុណតម្លៃនៃទឹកដោះម្ដាយ។
យ៉ាងណាក៏ដោយ រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងសុខាភិបាល ក្នុងពិធីសប្ដាហ៍ពិភពលោកបំបៅដោះកូនដោយទឹកម្ដាយឆ្នាំ២០១៩ កាលពីថ្ងៃទី៣០កក្កដា នៅខេត្តសៀមរាប មិនបង្ហាញទិន្នន័យចំនួនក្រុមហ៊ុននិងឈ្មោះក្រុមហ៊ុនម្សៅទឹកដោះគោដែលត្រូវបានពិន័យ។ ទន្ទឹមនេះ លោករដ្ឋមន្រី្ត បានជំរុញឲ្យមានទារកដ្ឋាននៅកន្លែងការងារ ដើម្បីសម្រួលដល់ស្រី្តមានកូន ដោយច្បាប់មាតុភាពសម្រាក់៣ខែ ដែលត្រូវបំបៅកូនដោយទឹកដោះម្ដាយ៦ខែ។
សូមបញ្ជាក់ថា កម្ពុជា មានការធ្លាក់ចុះពីចំនួន៧៣.៥ភាគរយនៅឆ្នាំ២០១០ មកដល់ ៦៤.៦ភាគរយនៅឆ្នាំ២០១៤កន្លងមក។ លោក ហ៊ូ ក្រើន បញ្ជាក់ថាការបំបៅកូនដោយទឹកម្សៅទឹកដោះគោបានកើនឡើងគួឲ្យកត់សម្គាល់ពី១១.៨ភាគរយ នៅឆ្នាំ២០១៥ ដល់២៤.៧ភាគរយ នៅឆ្នាំ២០១០ ហើយបន្តកើនឡើងជាង៣០នៅឆ្នាំ២០១៤។ ពលរដ្ឋកម្ពុជា ខាតបង់ជាង១០០លានដុល្លាក្នុងមួយឆ្នាំ លើការចំណាយលើផលិតផលម្សៅទឹកដោះគោ៕