អង្គការសង្គមស៊ីវិលបួននៅកម្ពុជា គឺ មជ្ឈមណ្ឌលសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជា (CCHR) មជ្ឈមណ្ឌលសាមគ្គីភាព (Solidarity Center) មជ្ឈមណ្ឌលអន្តរជាតិដើម្បីច្បាប់ដោយមិនយកកម្រៃ (ICNL) និង សមាគមអាដហុក (ADHOC) បានចេញផ្សាយសលាកប័ត្រព័ត៌មានរួមគ្នាមួយ ក្រោមចំណងជើងថា «
យុទ្ធសាស្ត្របណ្តឹងផ្លូវច្បាប់ ប្រឆាំងនឹងការចូលរួមជាសាធារណៈ»។
សលាកប័ត្រព័ត៌មាន ពន្យល់ថា យុទ្ធសាស្ត្របណ្តឹងផ្លូវច្បាប់ ប្រឆាំងនឹងការចូលរួមជាសាធារណៈ គឺជាបណ្តឹង ដែលធ្វើឡើងដោយចេតនា ដើម្បីបំបាក់ទឹកចិត្ត បំភិតបំភ័យ រំខាន និង បំបិទសំឡេងរិះគន់។ សលាកប័ត្រព័ត៌មាន បន្តថា យុទ្ធសាស្ត្របណ្តឹងផ្លូវច្បាប់នេះ ត្រូវបានប្រើប្រាស់ដោយស្ថាប័នមានអំណាច ដូចជា រាជរដ្ឋាភិបាលឬអ្នកមានអំណាច។
សលាកប័ត្រព័ត៌មាន សរសេរថា៖«យុទ្ធសាស្ត្របណ្តឹងផ្លូវច្បាប់នេះ បានធ្វើឲ្យការចូលរួមរបស់ប្រជាពលរដ្ឋក្នុងសង្គម ធ្លាក់ចុះ ដោយសារតែការភ័យខ្លាចជាប់ពន្ធនាគារ និងខ្លាចបង្កជាបន្ទុកធ្ងន់ធ្ងរផ្នែកថវិកា ក្នុងការចំណាយលើសេវាច្បាប់និងការពិន័យប្រាក់ផ្សេងៗ។ យុទ្ធសាស្ត្របណ្តឹងផ្លូវច្បាប់នេះ ត្រូវបានយកមកប្រើប្រាស់ជាយុទ្ធសាស្ត្រមួយ ក្នុងការបំភិតបំភ័យបុគ្គល តួអង្គសង្គមស៊ីវិល ថ្នាក់ដឹកនាំសហគមន៍ អ្នកកាសែត និង អ្នកការពារសិទ្ធិមនុស្ស ឲ្យភ័យខ្លាចនិងស្ងៀមស្ងាត់»។
លោក ជិន ម៉ាលីន រដ្ឋលេខាធិការក្រសួងយុត្តិធម៌និងជាអនុប្រធានគណៈកម្មាធិការសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជា ហៅការសិក្សារបស់សង្គមស៊ីវិលខាងលើ ថាជាការសិក្សាតែមួយចំហៀង ដែលលោក ទំនងជាចង់មានន័យថា ជាការសិក្សាដែលមិនគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ។ លោក ប្រាប់ទៅសង្គមស៊ីវិល ឲ្យសិក្សាស្រាវជ្រាវពីក្រុមខ្លួនផងដែរ ថាតើសកម្មភាពណា ជាការអនុវត្តសិទ្ធិ ហើយសកម្មភាពណា ជាការបំពានច្បាប់។
លោក បញ្ជាក់ថា បើសកម្មភាពណា មិនមែនជាការអនុវត្តសិទ្ធិសេរីភាព និងមិនមែនជាការអនុវត្តតាមតួនាទីជាសង្គមស៊ីវិល តែផ្ទុយទៅវិញ ជាសកម្មភាពបំពានច្បាប់ គឺពួកគេ ត្រូវទទួលខុសត្រូវចំពោះផ្លូវច្បាប់។ លោក មានប្រសាសន៍ជាមួយសារព័ត៌មានថ្មីៗ តាមទូរស័ព្ទ នៅរសៀលថ្ងៃទី៣០ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២០ថា៖«រដ្ឋាភិបាល អត់មានជម្រើស្តី យន្តការស្របច្បាប់ណាផ្សេងទេ ក្រៅពីយន្តការតុលាការ»។
លោក ជិន ម៉ាលីន ដែលមានតួនាទីជាអ្នកនាំពាក្យនៃស្ថាប័នរដ្ឋាភិបាលទាំងពីរដែរនោះ អធិប្បាយទៀតថា រាល់ប្រទេសប្រជាធិបតេយ្យ តែងប្រើយន្តការច្បាប់ ទៅលើសកម្មភាពខុសច្បាប់។ លោក បន្ថែមថា មានតែប្រទេសផ្តាច់ការទេ ដែលប្រើកម្លាំងតទាល់គ្នា។
អ្នកនាំពាក្យរូបនេះ ថ្លែងថា៖«ការប្រើយន្តការតុលាការ មិនមែនដើម្បីរឹតត្បិតសិទ្ធីសេរីភាពអីទេ គឺដើម្បីអនុវត្តច្បាប់។ ឲ្យតែយើង ប្រព្រឹត្តលើ្មសទៅនឹងច្បាប់ អាហ្នឹងត្រូវទទួលខុសត្រូវទៅតាមផ្លូវច្បាប់ ហើយដោះស្រាយគ្នាតាមផ្លូវតុលាការ អាហ្នឹងមានតែប៉ុណ្ណឹង»។
ទិន្នន័យ ដែលបង្ហាញក្នុងសលាកប័ត្រព័ត៌មាន ត្រូវបានចងក្រងដោយគម្រោងមួយ ហៅថា «គម្រោងឃ្លាំមើលសេរីភាពមូលដ្ឋាន» ហើយត្រូវបានអនុវត្តរួមគ្នា ដោយអង្គការសង្គមស៊ីវិលទាំងបួនខាងលើ។ អង្គការសង្គស៊ីវិល បានប្រើពេលមួយឆ្នាំ គឺចាប់ពីខែមេសា ឆ្នាំ២០១៩ ដល់ខែមីនា ឆ្នាំ២០២០ ក្នុងការអនុវត្ត «គម្រោងឃ្លាំមើលសេរីភាពមូលដ្ឋាន» ហើយក៏បានចេញសលាកប័ត្រព័ត៌មានស្តីពី «យុទ្ធសាស្ត្របណ្តឹងផ្លូវច្បាប់ ប្រឆាំងនឹងការចូលរួមជាសាធារណៈ» នៅចុងខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២០នេះ។
ក្នុងរយៈពេលមួយឆ្នាំនេះ អង្គការសង្គមស៊ីវិលទាំងបួន រកឃើញថា ការប្រើយុទ្ធសាស្ត្របណ្តឹងផ្លូវច្បាប់នេះ មានដល់ទៅ១៣២ដង ដោយក្នុងនោះ មនុស្ស១៧២នាក់ ត្រូវបានកោះហៅ ១៣៧នាក់ ត្រូវបានចាប់ខ្លួន ១៦៨នាក់ ត្រូវបានចោទប្រកាន់ និង ៧នាក់ ត្រូវបានផ្តន្ទាទោស៕