ដោយ៖ ប៉ូ សុភា
វិទ្យាល័យ ហ៊ុន សែនឧត្តរមានជ័យ បានបង្កើតសួនចម្រុះមួយ ដើម្បីឱ្យសិស្សរៀនពីជំនាញ និងបច្ចេកទេសដាំបន្លែតាមបែបធម្មជាតិ ដោយមិនប្រើជាតិគីមី។ សាលារៀននេះ ស្ថិតក្នុងភូមិបុរីរដ្ឋបាល សង្កាត់សំរោង ក្រុងសំរោង ខេត្តឧត្តរមានជ័យ។
លោក អៃ សុគន្ធ នាយកវិទ្យាល័យ ហ៊ុនសែនឧត្តរមានជ័យ បានបញ្ជាក់ថា សួនបន្លែធម្មជាតិនេះ អាចផ្ដល់ទាំងចំណេះដឹង និងជំនាញកសិកម្មដល់សិស្ស សម្រាប់យកទៅប្រើការ ក្រោយបញ្ចប់ថ្នាក់វិទ្យាល័យ។លោកអៃ សុគន្ធ ថា សួនជីវចម្រុះក្នុងសាលានេះ បានក្លាយជាកន្លែងអប់រំ និងកន្លែងកម្សាន្តសម្រាប់សិស្សក្នុងពេលកំពុងសិក្សា ហើយសួននេះ ក៏បានដើរតួយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការផ្លាស់ប្តូរទម្លាប់ និងទំនាក់ទំនងរវាងគ្រូនិងសិស្សដែរ។
«គ្រូនឹងសិស្សនាំគ្នាចូលរួមដាំដំណាំយ៉ាងសស្រោកស្រស្រាំ ជួយគ្នាថែទាំបន្លែជារៀងរាល់ថ្ងៃ ចំណែកការប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នាក៏ឃើញថាមានភាពស្និទ្ធស្នាលគ្នាជាងមុនដែរ»។ នេះជាការបញ្ជាក់របស់លោក សុគន្ធ ដែលបានបន្ថែមថា សួនបន្លែនេះ គឺដាំដុះដោយបែបធម្មជាតិ ដោយគ្មានប្រើប្រាស់ជីគីមីនោះទេ។
បើតាមលោក អៃ សុគន្ធ សួនបន្លែក្នុងសាលានេះ ពិតជាមានសារៈប្រយោជន៍ច្រើនក្នុងវិស័យអប់រំ និងមានឥទ្ធិពលដល់ការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់សិស្ស ទាំងផ្នែកបរិស្ថាន និងសុខភាពទៀតផង។ ថ្លែងប្រាប់សារព័ត៌មានថ្មីៗ នាយកវិទ្យាល័យ ហ៊ុនសែនឧត្តរមានជ័យរូបនេះ បានបញ្ជាក់ដូច្នេះថា៖« ការបង្កើតសួនបន្លែជាផ្នែកមួយជួយអប់រំឱ្យសិស្សចេះជំនាញកសិកម្មតាមបែបធម្មជាតិ ដែលអាចផ្តល់ផលល្អចំពោះសុខភាព។ សួនបន្លែនេះក៏ជាផ្នែកមួយជួយឱ្យសិស្សយកចិត្តទុកដាក់ និងស្រលាញ់ធម្មជាតិ ក្នុងបរិវេណសាលានឹងអាចជួយផ្សព្វផ្សាយចំណេះដឹងទាំងនេះទៅកាន់សហគមន៍នៅជុំវិញផងដែរ »។
ជាគ្រូបង្រៀនផ្នែកគណិតវិទ្យា នៃវិទ្យាល័យហ៊ុនសែនឧត្ដរមានជ័យ លោក ផាន វុទ្ធី បាននិយាយថា សួនបន្លែនេះ ជាកន្លែងផ្ដល់មេរៀនជីវិតដល់សិស្ស ឱ្យស្វែងយល់ពីជីវិតពិតជាក់ស្ដែង។ លោកគ្រូ វុទ្ធី ដែលបានបង្រៀនសិស្សឱ្យស្គាល់ពីពូជ និងការដាំបន្លែបែបធម្មជាតិនេះ បាននិយាយដូច្នេះថា៖« ជីវិតរបស់យើងសព្វថ្ងៃ ប្រៀបដូចជាការដាំបន្លែដូច្នេះដែរ ដំបូងយើងត្រូវជ្រើសរើសដី និងពូជដើម្បីដាំ។ បន្ទាប់មកថែទាំដោយការដាក់ជីនឹងស្រោចទឹក បានផលឬអត់ វាអាស្រ័យលើយើងជាអ្នកដាំនេះឯង បើយើងខំប្រឹងដាំហើយថែ បន្លែនេះ នឹងទទួលផលតាមនឹង តែបើយើងព្រងើយកន្តើយយើងនឹងមិនបានផលអ្វីសោះពីបន្លែទាំងនោះ»។
យុវជន ចាយ ឆង វ័យ២០ឆ្នាំជាសិស្សថ្នាក់ទី១២ម្នាក់ ដែលបានរៀនពីបច្ចេកទេសដាំបន្លែតាមបែបធម្មជាតិ និងវិធីសាស្ត្រក្នុងការធ្វើជីកំប៉ុសពីសាលានេះ បាននិយាយថា ជំនាញដាំបន្លែមានតម្លៃសម្រាប់ខ្លួន សម្រាប់យកទៅប្រើប្រាស់ បន្ទាប់ពីការសិក្សា។
យុវសិស្ស ចាយ ឆង និយាយបន្តថា ៖« បន្ទាប់ពីបានរៀនបច្ចេកទេសដាំដំណាំតាមបែបធម្មជាតិពីសាលាខ្ញុំគិតថា ប្រសិនបើគ្រួសាររបស់ខ្ញុំគ្មានសមត្ថភាពឱ្យខ្ញុំរៀនបន្ត ខ្ញុំនឹងចាប់អាជីពដាំបន្លែធម្មជាតិនេះ ទៅជាដំណាំកសិទេសចរណ៍នៅក្នុងភូមិរបស់ខ្ញុំតែម្តង ព្រោះនៅទីនេះមានតំបន់ទាក់ទាញស្រាប់»។
ជាសិស្សរៀនថ្នាក់ទី ១២នៃវិទ្យាល័យហ៊ុនសែន ឧត្ដរមានជ័យម្នាក់ទៀត យុវតី ចក់ ម៉ាណាត់ បានយល់ច្បាស់ពីចំណេះដឹង និងបច្ចេកទេសថ្មី នៃការដាំបន្លែ តាមការបណ្ដុះបណ្ដាលពីគ្រូនៅសាលា។ ម៉ាណាត់ ស្ទើរតែមិនចង់ឃ្លាតពីការសិក្សាឡើយ ព្រោះពេលដែលនាងទៅរៀន គឺនាងមានឱកាសបានមើលបន្លែដែលខ្លួន បានដាំផ្ទាល់ដៃ។ « ចាប់ពីមានសួនបន្លែនៅសាលា ខ្ញុំផ្តើមមានអារម្មណ៍ចង់ទៅរៀនរាល់ថ្ងៃ មិនចង់ឈប់សម្រាកមួយថ្ងៃទេ ព្រោះចង់ឃើញការលូតលាស់របស់បន្លែក្នុងសួន ដែលខ្ញុំដាំដោយដៃផ្ទាល់ ។ ឥឡូវសួននេះក្លាយជាកន្លែងបន្ធូរអារម្មណ៍ និងផ្ដល់ស្នាមញញឹមសម្រាប់ខ្ញុំ ព្រោះពេលដែលស្មុគស្មាញពីការសិក្សា ខ្ញុំតែងសំដៅទៅរកសួនបន្លែជានិច្ច។ នេះជាការបញ្ជាក់របស់យុវតី ម៉ាណាត់។
លោក សេង ថុល មានវ័យ ៤៥ឆ្នាំជាឪពុកយុវតី ម៉ាណាត់ បាននិយាយថា លោកគាំទ្រកម្មវិធីសាលាដែលបង្កើតឱ្យមានសួនជីវចម្រុះ ព្រោះកម្មវិធីនេះនឹងធ្វើឱ្យកូនខ្លួន មានចំណេះដឹងផ្នែកកសិកម្មខ្លះក្នុងពេលកំពុងរៀនថ្នាក់វិទ្យាល័យ ដែលវាជាចំណេះវិជ្ជាដ៏មានតម្លៃសម្រាប់ពួកគេនៅថ្ងៃអនាគត ។ « កម្មវិធីនេះល្អណាស់ ត្បិតថាកូនស្រីខ្ញុំរៀនត្រឹមថ្នាក់វិទ្យាល័យក៏ដោយ ក៏ពួកគេអាចចេះ និងស្វែងយល់បានខ្លះពីការដាំដំណាំតាមបែបធម្មជាតិ ទាំងនេះអាចជាជំនាញទន់នៅថ្ងៃអនាគតរបស់ពួកគេដែរ »។ នេះជាការលើកឡើងរបស់លោក សេង ថុល៕