ភ្នំពេញ៖ លោក សាំង គឹមឡេង ជាមគ្គុទេសក៍ថតរូបនៅតំបន់អង្គរ ខេត្តសៀមរាប។ អំឡុងពេលនៃវិបត្តិកូវីដ-១៩ លោកបានសម្រេចផ្អាកការងារទេសចរណ៍របស់ខ្លួន ហើយងាកមកបង្រៀនភាសាអង់គ្លេសដល់ក្មេងៗជិត៤០នាក់ ដោយយកសំរាមប្លាស្ទិកពីសិស្សម្នាក់១គីឡូកន្លះក្នុងមួយខែជាថ្លៃបង្រៀន។
ក្មេងៗមកពីភូមិចំនួន៣ ភូមិសណ្ដាន ភូមិប្រីយ និងភូមិទឹកថ្លា ក្នុងសង្កាត់ទឹកវិល ក្រុងសៀមរាប បានមករៀនភាសាអង់គ្លេសជាមួយលោក គឹមឡេង រយៈពេល៧ខែហើយ ដោយលោកបែងចែកការបង្រៀនជា២វេន ព្រឹក១ម៉ោង និងរសៀល១ម៉ោង។
សំរាមប្លាស្ទិកដូចជា ថង់ ដបជ័រ កំប៉ុង ដាក់បញ្ចូលគ្នាបាន១គីឡូកន្លះ ជាថ្លៃបង់ការសិក្សាសម្រាប់សិស្សម្នាក់ រយៈពេល១ខែ។ ក្រៅពីទទួលសំរាមពីសិស្សដែលមកសិក្សាហើយនោះ លោក គឹមឡេង ក៏មានយុទ្ធនាការរើសសំរាមមួយថ្ងៃក្នុងមួយសប្ដាហ៍ជាមួយសិស្សដែលមិនបានបង់ថ្លៃសិក្សាផងដែរ។
លោក សាំង គឹមឡេង រៀបរាប់ពីផលពិបាករបស់ខ្លួនជាមួយនឹងការបង្រៀនក្មេងៗប្រាប់ ThmeyThmey25 តាមទូរសព្ទដូច្នេះថា៖«ហ្នឹងហើយ! និយាយរួមពិបាកត្រង់ថាវាក្មេងៗ អត់សូវយកចិត្តទុកដាក់ បើយើងព្យាយាមប្រាប់វា(សិស្ស) ឲ្យខំប្រឹងរៀន! ហ្នឹងអនាគតវា! ។ ហើយរៀន យើងមានបានយកលុយអី យើងឲ្យពួកគេរើសថង់ប្លាស្ទិកឲ្យ ម្នាក់មួយខែ ១គីឡូកន្លះ។ ជួនកាល យើងនាំវាដើររើស ណាដើររើសជាមួយខ្ញុំ ចេះទៅអាហ្នឹងអត់ឲ្យដើររើស ១គីឡូកន្លះទេ អ៊ីចឹង»។
លោក បន្តថា មួយសប្តាហ៍លោក បង្រៀនក្មេងៗតែ៥ថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ ចាប់ពីថ្ងៃចន្ទដល់ថ្ងៃសុក្រ ហើយថ្ងៃសៅរ៍ និងថ្ងៃអាទិត្យ លោក នាំក្មេងៗដើររើសសំរាមតាមភូមិ រយៈពេលកន្លះម៉ោង ឬ១ម៉ោង។
បច្ចុប្បន្ន ក្មេងៗមករៀនទាំង២វេន លោក គឹមឡេង មិនបានបង្រៀនដោយផ្ទាល់ទេ ព្រោះមានគ្រូបរទេសស្មគ្រចិត្តបង្រៀន តាមរយៈប្រព័ន្ធអនឡាញ ហើយលោកគ្រាន់តែជួយសម្រួល និងពន្យល់បន្ថែម ដល់ក្មេងៗប៉ុណ្ណោះ ដែលវាផ្ទុយពីពេលលោក ចាប់ផ្ដើមតែម្នាក់ឯងដំបូងៗ។
លោក សាំង គឹមឡេង បានលើកឡើងដូច្នេះថា សំរាមប្លាស្ទិក ថង់ កំប៉ុង ដែលបានប្រមូលយកពីក្មេងៗ និងដើររើសប្រចាំសប្ដាហ៍ ក្នុងរយៈពេល៧ខែមកនេះ មិនទាន់បានយកទៅកែច្នៃប្រើប្រាស់ឡើងវិញនៅឡើយទេ លោក គ្រាន់តែយកទៅចាក់ចោលនៅទីលានចាក់សំរាម និងមួយចំនួនរក្សាទុកប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែ មកដល់ពេលនេះលោក ក៏មានគំនិតដើម្បីកែច្នៃ តែមិនបានបញ្ជាក់នោះទេថា នឹងកែច្នៃអ្វី។
ឆ្លៀតពេលពីអាជីពជាអ្នកថតរូបតំបន់អង្គរ មកបង្រៀនក្មេងៗ លោក គឹមឡេង ស្រឡាញ់អាជីពថ្មីមួយនេះ ដោយប្រាប់ ThmeyThmey25 ដូច្នេះថា៖«ពេលមានភ្ញៀវមកវិញ ខ្ញុំធ្វើការងារហ្នឹង ប៉ុន្តែប្រហែលអាចរកគេជួយបង្រៀនទៀត។ យើងរកគេជួយបង្រៀន រកជួលគ្រូឲ្យគេបង្រៀនបន្ត ឲ្យក្មេងទៅ តែខ្ញុំរកភ្ញៀវបានជាប់(រវល់)រាល់ថ្ងៃដែរហ្នឹង។ អ៊ីចឹង ថ្ងៃណាទំនេរ យើងចូលជួយបង្រៀនទៅ»។
លោក សាំង គឹមឡេង ចង់ឲ្យក្មេងៗយល់ដឹងពីបរិស្ថាន ពិសេសបញ្ហាប្រឈមនៃបរិសា្ថន បណ្ដុះគំនិតក្មេងៗ ឲ្យចេះបែងចែកសំរាម និងចូលរួមកាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់ប្លាស្ទិកផងដែរ។ លើសពីនោះទៅទៀត លោក ក៏ចង់ឲ្យក្មេងៗក្នុងភូមិ ស្រុករបស់ខ្លួន មានចំណេះដឹងភាសាបរទេស ដើម្បីងាយស្រួលសម្រាប់ពេលអនាគតរបស់ពួកគេ។ នេះជាការយល់ឃើញរបស់លោក សាំង គឹមឡេង អ្នកថតរូបនៅតំបន់អង្គរ។
ការឲ្យក្មេងៗរើសសំរាម នៅតាមភូមិក៏មានការមិនពេញចិត្ត ពីអាណាព្យាបាលរបស់ក្មេងផងដែរ ព្រោះពួកគាត់យល់ថាវាកខ្វក់ និងមានមេរោគ។ ទោះបីជាយ៉ាងនោះក្ដី លោក គឹមឡេង មិនបានខឹង ឬបន្ទោស ឳពុកម្ដាយក្មេងៗឡើយ ព្រោះលោកយល់ថាពួកគាត់មិនយល់ពីផលប៉ះពាល់ដល់បរិស្ថាន ពីការបោះចោលសំរាមតាមទីសាធារណៈបែបនេះទៅវិញទេ។
លោក បញ្ជាក់ថា ផ្ដើមចេញពីសកម្មភាពក្មេងៗទាំងអស់នេះហើយ អាចជាឧទាហរណ៍ល្អ ឲ្យឳពុកម្ដាយរបស់ពួកគេ យល់ដឹងខ្លះៗ ពីបញ្ហាបរិស្ថាន និងចូលរួមកាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់ប្លាស្ទិក បានមួយចំនួនផងដែរ៕