COVID-19
អន្តរជាតិ
ព័ត៌មានផ្ទាល់ខ្លួនអ្នកជំងឺ COVID-19 សំខាន់សម្រាប់មន្ត្រីសុខាភិបាល តែមិនចាំបាច់សម្រាប់ពលរដ្ឋទូទៅ
×![]()
ចាប់តាំងពីមានករណីឆ្លង COVID-19 ទី២ នៅប្រទេសកម្ពុជា ដែលកើតលើបុរសម្នាក់នៅខេត្តសៀមរាប រូបភាពបុរសរូបនេះ ត្រូវបានគេចែករំលែកព្រោងព្រាត មិនថាលើហ្វេសប៊ុក (news feed) និងតាមរយៈប្រអប់សារ (messenger)។ ទង្វើដែលមនុស្សមួយចំនួនធំដែលយល់ដឹងពីសារសំខាន់នៃឯកជនភាពចាត់ទុកថា «អសីលធម៌» បានកើតឡើងសាជាថ្មីលើបណ្ដាញសង្គមកម្ពុជា ក្រោយពីក្រសួងសុខាភិបាលបានប្រកាសពីករណីឆ្លងទី៦លើបុរសជនជាតិកាណាដាម្នាក់។ តួយ៉ាង រូបភាព ឈ្មោះ និងកន្លែងធ្វើការរបស់អ្នកជំងឺរូបនេះ ត្រូវបានគេចែករំលែកយ៉ាងសុះសាយ។ 
អ្នកខ្លះលើកឡើងថា ការបង្ហោះបែបនេះ គឺដើម្បីផ្ដល់ដំណឹងជូនដល់អ្នកដែលបានប៉ះពាល់ផ្ទាល់ជាមួយអ្នកជំងឺឲ្យមានការប្រុងប្រយ័ត្ន និងមានលទ្ធភាពទៅជួបគ្រូពេទ្យ កាលណាពួកគេមានចេញរោគសញ្ញា។ យ៉ាងណាមិញ អ្នកខ្លះទៀតក៏លើកជាសំណួរដែរថា តើការធ្វើបែបនេះ អាចជាវិធីសាស្ត្រដ៏ប្រសិទ្ធភាពដើម្បីទប់ទល់ការរាលដាល COVID-19 ឬក៏វាគ្រាន់តែជាបង្កើតការភ័យខ្លាច និងរើសអើងចំពោះអ្នកជំងឺ និងក្រុមគ្រួសារពួកគេ? ហើយតើពលរដ្ឋទូទៅមានភាពចាំបាច់ឬទេសម្រាប់ទទួលយកព័ត៌មានឯកជនច្រើនហួសហេតុរបស់អ្នកជំងឺ COVID-19 នោះ?
ដោយហេតុថា ព័ត៌មានផ្ទាល់ខ្លួន (privacy) ពីអ្នកជំងឺ COVID-19 និងសុខភាពពួកគេ មានសារសំខាន់សម្រាប់មន្ត្រីសុខាភិបាល វាពុំមានន័យថា ព័ត៌មានទាំងនោះមានភាពចាំបាច់សម្រាប់សាធារណជនទូទៅនោះឡើយ។ ម្ល៉េះហើយ ទោះបីជាទទួលសំណួរពីអ្នកសារព័ត៌មាន មន្ត្រីសុខាភិបាល សម្រេចចិត្តផ្ដល់ព័ត៌មានតិចតួចប៉ុណ្ណោះអំពីអ្នកជំងឺ ដូចជា អាយុ ភេទ សញ្ជាតិ ប្រវត្តិធ្វើដំណើរ និងអាជីពជាដើម ដោយអាស្រ័យទៅតាមកាលៈទេសៈ។
អ្នកស្រី Amy Fairchild ព្រឹទ្ធបុរសនិងសាស្ត្រាចារ្យម្នាក់នៅមហាវិទ្យាល័យសុខភាពសាធារណៈនៃសាកលវិទ្យាល័យរដ្ឋ Ohio សហរដ្ឋអាមេរិក អះអាងដូច្នេះថា ពលរដ្ឋទូទាំង ពុំត្រូវការព័ត៌មានឯកជនរបស់អ្នកជំងឺ COVID-19 ដើម្បីការពារខ្លួនពួកគេឡើយ។ តាមទស្សនវដ្តីអនឡាញអាមេរិក The Verge សាស្ត្រាចារ្យផ្នែកសុខភាពសាធារណៈរូបនេះ លើកឡើងទៀតថា៖«វាមានហេតុផលផ្នែកអារម្មណ៍មួយចំនួនដែលធ្វើឲ្យសាធារណជនទូទៅចង់ដឹងពីព័ត៌មានទាំងនេះ ក៏ប៉ុន្តែវាពុំអាចជួយការពារអ្នក ហើយក៏ពុំអាចផ្លាស់អ្វីដែលអ្នកកំពុងធ្វើផងដែរ»។
មែនទែនទៅ មន្ត្រីសុខាភិបាលនៅទូទាំងពិភពលោក បារម្ភថា ការបញ្ចេញព័ត៌មានផ្ទាល់ខ្លួនច្រើនហួសហេតុរបស់អ្នកជំងឺ ដូចជា ឈ្មោះ រូបភាព និងកន្លែងរស់នៅនិងធ្វើការពួកគេច្បាស់លាស់ពេក នឹងបង្ករឲ្យមានការរើសអើងលើអ្នកជំងឺ ក៏ដូចជាលើក្រុមគ្រួសារនិងសហគមន៍ពួកគេ ។ តួយ៉ាង យើងសង្កេតឃើញមាន ការរើសអើងប្រឆាំងជនជាតិអាស៊ីនៅតំបន់អឺរ៉ុប ព្រោះតែ COVID-19 បានផ្ទុះរីករាលដាលដំបូងក្នុងប្រទេសចិន។
អ្នកជំងឺ COVID-19 ជនជាតិកូរ៉េខាងត្បូងម្នាក់ ដែលរងការរើសអើងនៅប្រទេសខ្លួន បានសរសេរលើហ្វេសប៊ុកកាលពីថ្មីៗនេះថា៖«ខ្ញុំជួបការឈឺចាប់ផ្លូវចិត្ត ច្រើនជាងផ្លូវកាយទៅទៀត»។ ទន្ទឹមនេះបង្ហាញការឈឺចាប់បែបនេះ រូបនាងបានស្នើឲ្យអ្នកប្រើបណ្ដាញសង្គមផ្សេងទៀតបញ្ឈប់ការចែករំលែកព័ត៌មានផ្ទាល់ខ្លួននាង។ នាងបន្ថែមទៀតថា៖«ខ្ញុំមានអារម្មណ៍សោកស្ដាយចំពោះគ្រួសារ និងមិត្តខ្ញុំ»។ នៅប្រទេសកូរ៉េខាងត្បូងដដែល ក្រុមហ៊ុន ឬហាងអាជីវកម្ម ដែលអ្នកជំងឺធ្លាប់ចូល ក៏រងគ្រោះផងដែរ។ ម្ចាស់ភោជនីយដ្ឋានម្នាក់នៅទីក្រុងសេអ៊ូល បានប្រាប់ទីភ្នាក់ងារព័ត៌មាន AFP ដូច្នេះថា៖«ខ្ញុំកំពុងប្រឈមការលំបាក ដោយយើងគ្មានភ្ញៀវណាហ៊ានចូលមកបរិភោគកន្លែងយើងទៀតឡើយ»។
សូមបញ្ជាក់ថា គិតមកត្រឹមថ្ងៃចន្ទទី១៦ ខែមីនានេះ កម្ពុជាមានអ្នកឆ្លង COVID-19 ចំនួន១២ករណីហើយ។ ករណីទី១ជាជនជាតិចិននៅខេត្តព្រះសីហនុ (សះស្បើយ) ករណីទី២ ជាជនជាតិខ្មែរនៅសៀមរាប។ ៣ករណីជាជនជាតិអង់គ្លេសនៅនាវា Viking Cruise ដែលសំចតនៅខេត្តកំពង់ចាម។ ករណីទី៦ជាជនជាតិកាណាដា។ ករណីទី៧ ជាជនជាតិបែលហ្ស៊ិក។ ករណីទី៨ជាជនជាតិបារាំង។ករណីទី៩ ជាទារកអាយុ៤ខែ និងជាកូនជនជាតិបារាំង (ករណីទី៨)។ បុរសខ្មែរពីបារាំង ជាករណីទី១០ និង២ករណីចុងក្រោយ ជាខ្មែរឥស្លាមនៅខេត្តព្រះវិហារ៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
