ពីនេះ ពីនោះ
ហេតុផលសំខាន់បួនយ៉ាងនាំឲ្យមនុស្សមានសីលធម៌
22, Sep 2015 , 10:42 am
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
ពេលណានិយាយពីពាក្យថាសីលធម៌ គេអាចដឹងបានភ្លាមថា ជាទង្វើឬក៏សកម្មភាពដែលបុគ្គលប្រព្រឹត្តល្អទាំងកាយ វាចា ការប្រកាន់នូវចរិយាល្អ មារយាទល្អ សេចក្ដីល្អ និងការចៀសវាងរាល់ទង្វើអាក្រក់ទាំងឡាយ។ ទើបយើងអាចសង្កេតឃើញថា មនុស្សគោរព និងប្រតិបត្តិសីលធម៌ដោយផ្អែកលើមូលហេតុផ្សេងៗគ្នា ដូចខាងក្រោម៖
ការគិតពីផលប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន៖ មនុស្សមួយចំនួនយល់ឃើញថាសីលធម៌គឺជាទង្វើមួយដែលផ្ដល់សារៈប្រយោជន៍យ៉ាងច្រើនចំពោះខ្លួន ទាំងកិត្តិយស ការប្រាស្រ័យទាក់ទង ទំនាក់ទំនងមនុស្សនៅក្នុងសង្គម និងតម្លៃនានា។ ហេតុនេះបើគ្មានប្រយោជន៍ដល់បុគ្គលអ្នកប្រព្រឹត្តទេ នោះគេក៏មិនបាច់ប្រកាន់យកសីលធម៌ដែរ។
ជំនឿសាសនា៖ មនុស្សគោរពសាសនាព្រោះតែខ្លួនមិនដឹងពីអ្វីដែលនឹងកើតមានចំពោះខ្លួននៅពេលខាងមុខ និងនៅក្រោយពេលដែលខ្លួនអស់អត្ថិភាពជីវិតនៅលើផែនដី។ ពេលដែលខ្លួនមានជំនឿលើសាសនាណាមួយ សាសនានោះអាចជួយរំដោះខ្លួនពីទុក្ខវេទនា នៅពេលខាងមុខ។ នៅក្នុងជំនឿរបស់គេ គឺនៅក្នុងសាសនាមានអាទិទេព ឬមានអ្វីម្យ៉ាងដែលដែលកំពុងតែចាំមើលមើលសកម្មភាពរបស់ពួកគេ និងចាំដាក់ទោសចំពោះទង្វើអាក្រក់ទាំងឡាយដែលគេបានប្រព្រឹត្ត ទើបនាំគេមិនហ៊ានធ្វើអំពើអាក្រក់។ គេខិតខំធ្វើអំពើល្អដើម្បីផ្គាប់ចិត្តអាទិទេពដើម្បីទទួលពរជ័យមកវិញ។
ការគិតពីផលប្រយោជន៍រួម៖ មនុស្សមួយចំនួនយល់ថាការប្រតិបត្តិសីលធម៌គឺវាផ្តល់ផលប្រយោជន៍ដល់សារធារណៈជនទូទៅ ទាំងនៅក្នុងគ្រួសារ ស្ថាប័នការងារ និងកន្លែងសាធារណៈទូទៅ ហើយគិតថាវាមិននាំឲ្យខូចប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនឡើយ។
ជារឿងដែលត្រឹមត្រូវដែលមនុស្សត្រូវធ្វើ៖ ចំណែកបុគ្គលមួយចំនួនគឺគេប្រតិបត្តិសីលធម៌ព្រោះពុទ្ធិ និងសតិបញ្ញារបស់គេជាអ្នកបង្ហាញឱ្យគេស្អប់អំពើអាក្រក់ ហើយស្រឡាញ់អំពើល្អ ដោយមិនគិតពីផលប្រយោជន៍ ឬខ្លាចចំពោះការដាក់ទណ្ឌកម្មពីអាទិទេពនោះឡើយ តែគេគិតទៅលើហេតុផលត្រឹមត្រូវ។
ដោយមើលលើគោលការណ៍ខាងលើ និងសកម្មភាពប្រតិបត្តិកន្លងមក យើងសង្កេតឃើញថា ទាំងអ្នកជឿលើសាសនា ទាំងអ្នកមិនជឿអាទិទេពអាចមានឬគ្មានសីលធម៌។ តែអ្វីដែលសំខាន់គឺគេប្រកាន់យកគោលការណ៍ណាមួយឱ្យបានច្បាស់លាស់ប៉ុណ្ណោះ។ ចំណែកអ្នកដែលប្រតិបត្តិសីលធម៌ដោយផ្អែកលើគោលការណ៍ ស្អប់ខ្ពើមអំពើអាក្រក់ និងខ្លាចអំពើអាក្រក់ គឺជាមនុស្សដែលមានសតិសម្បជញ្ញៈខ្ពស់ និងជាមនុស្សដែលដឹកនាំជីវិតដោយបញ្ញាញាណ៕
ការគិតពីផលប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន៖ មនុស្សមួយចំនួនយល់ឃើញថាសីលធម៌គឺជាទង្វើមួយដែលផ្ដល់សារៈប្រយោជន៍យ៉ាងច្រើនចំពោះខ្លួន ទាំងកិត្តិយស ការប្រាស្រ័យទាក់ទង ទំនាក់ទំនងមនុស្សនៅក្នុងសង្គម និងតម្លៃនានា។ ហេតុនេះបើគ្មានប្រយោជន៍ដល់បុគ្គលអ្នកប្រព្រឹត្តទេ នោះគេក៏មិនបាច់ប្រកាន់យកសីលធម៌ដែរ។
ជំនឿសាសនា៖ មនុស្សគោរពសាសនាព្រោះតែខ្លួនមិនដឹងពីអ្វីដែលនឹងកើតមានចំពោះខ្លួននៅពេលខាងមុខ និងនៅក្រោយពេលដែលខ្លួនអស់អត្ថិភាពជីវិតនៅលើផែនដី។ ពេលដែលខ្លួនមានជំនឿលើសាសនាណាមួយ សាសនានោះអាចជួយរំដោះខ្លួនពីទុក្ខវេទនា នៅពេលខាងមុខ។ នៅក្នុងជំនឿរបស់គេ គឺនៅក្នុងសាសនាមានអាទិទេព ឬមានអ្វីម្យ៉ាងដែលដែលកំពុងតែចាំមើលមើលសកម្មភាពរបស់ពួកគេ និងចាំដាក់ទោសចំពោះទង្វើអាក្រក់ទាំងឡាយដែលគេបានប្រព្រឹត្ត ទើបនាំគេមិនហ៊ានធ្វើអំពើអាក្រក់។ គេខិតខំធ្វើអំពើល្អដើម្បីផ្គាប់ចិត្តអាទិទេពដើម្បីទទួលពរជ័យមកវិញ។
ការគិតពីផលប្រយោជន៍រួម៖ មនុស្សមួយចំនួនយល់ថាការប្រតិបត្តិសីលធម៌គឺវាផ្តល់ផលប្រយោជន៍ដល់សារធារណៈជនទូទៅ ទាំងនៅក្នុងគ្រួសារ ស្ថាប័នការងារ និងកន្លែងសាធារណៈទូទៅ ហើយគិតថាវាមិននាំឲ្យខូចប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនឡើយ។
ជារឿងដែលត្រឹមត្រូវដែលមនុស្សត្រូវធ្វើ៖ ចំណែកបុគ្គលមួយចំនួនគឺគេប្រតិបត្តិសីលធម៌ព្រោះពុទ្ធិ និងសតិបញ្ញារបស់គេជាអ្នកបង្ហាញឱ្យគេស្អប់អំពើអាក្រក់ ហើយស្រឡាញ់អំពើល្អ ដោយមិនគិតពីផលប្រយោជន៍ ឬខ្លាចចំពោះការដាក់ទណ្ឌកម្មពីអាទិទេពនោះឡើយ តែគេគិតទៅលើហេតុផលត្រឹមត្រូវ។
ដោយមើលលើគោលការណ៍ខាងលើ និងសកម្មភាពប្រតិបត្តិកន្លងមក យើងសង្កេតឃើញថា ទាំងអ្នកជឿលើសាសនា ទាំងអ្នកមិនជឿអាទិទេពអាចមានឬគ្មានសីលធម៌។ តែអ្វីដែលសំខាន់គឺគេប្រកាន់យកគោលការណ៍ណាមួយឱ្យបានច្បាស់លាស់ប៉ុណ្ណោះ។ ចំណែកអ្នកដែលប្រតិបត្តិសីលធម៌ដោយផ្អែកលើគោលការណ៍ ស្អប់ខ្ពើមអំពើអាក្រក់ និងខ្លាចអំពើអាក្រក់ គឺជាមនុស្សដែលមានសតិសម្បជញ្ញៈខ្ពស់ និងជាមនុស្សដែលដឹកនាំជីវិតដោយបញ្ញាញាណ៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
