បទយកការណ៍ / បទសម្ភាសន៍
ជាតិ
បទយកការណ៍៖ យុវវ័យសម័យថ្មី«ដេក»តិច ជាងធ្វើការ និងកម្សាន្ត
21, Nov 2013 , 9:13 am
×![]()
មានអ៊ីនធឺណិតក្នុងដៃហាក់ដូចពិភពលោកស្ថិតនៅក្នុងដៃដូច្នោះដែរ។ មនុស្សមួយចំនួនធំ ជាពិសេស យុវវ័យ បាននិងកំពុងពេញនិយមប្រើប្រាស់មធ្យោបាយទំនើបៗ ដូចជា៖ ហ្វេសប៊ុក(facebook) ស្កាយ(Skype) ឡាញ(Line) វ៉ាយប៊ើ(Viber) និងកម្មវិធីហ្គែមកំសាន្តជាច្រើនផ្សេងទៀត។ អ្នកខ្លះ ឈ្លក់វង្វេងរហូតដល់ភ្លេចបាយ ភ្លេចទឹក ហើយភ្លេចទាំងពេលវេលាចូលដំណេកទៀតផង។
សព្វថ្ងៃរៀនបណ្តើរ ធ្វើការបណ្តើរ កញ្ញា នីកា អាយុ២៤ឆ្នាំ បានឲ្យដឹងថា កាលពីមុននាង ទម្លាប់ចូលគេងនៅម៉ោង៨ ហើយយ៉ាងយូរបំផុតនៅម៉ោង៩យប់។ ប៉ុន្តែក្រោយពីនាងបានប្រើទូរស័ព្ទសេរីថ្មីមក នាងមិនដែលចូល គេងក្រោមម៉ោង១២ឡើយ។ លេងហ្គែមតាមទូរស័ព្ទបណ្តើរ មើលទូរទស្សន៍បណ្តើរ នាងបានលើកឡើងថា៖«តាំងពីបានទូស័ព្ទថ្មីមក ខ្ញុំលេងហ្គែមដល់យប់ជ្រៅរហូត ពេលខ្លះជក់ពេកដល់ម៉ោង១ ឬម៉ោង២ព្រឹកឯណោះ...»។
អង្គុយនៅមុខកុំព្យូទ័រដល់យប់ជ្រៅរៀងរាល់ថ្ងៃ លោក វុទ្ធី វ័យ អាយុ២៣ឆ្នាំ ជានិស្សិតឆ្នាំទី៣ បានរៀបរាប់ថា៖«វាបានក្លាយជាទម្លាប់អាក្រក់មួយទៅហើយ កាលពីមុនមិនទាន់មានកុំព្យូទ័រប្រើ អានសៀវភៅហើយ ក៏ឆាប់ចូលគេងដែរ តែឥឡូវលេងហ្វេសប៊ុកផង លេងហ្គែមផង ជ្រុលដល់ម៉ោង១២ ឬម៉ោង១រាល់យប់។ ឥឡូវជក់ខ្លាំងពេកទៅ ខ្ញុំលែងសូវកាន់សៀវភៅអានទៀតហើយ»។
លោក សុភាព បុគ្គលិកក្រុមហ៊ុនឯកជនម្នាក់ទៀតក៏មានទម្លាប់ចូលគេងនៅម៉ោង១២កណ្តាលអធ្រាត្រ ឬយំជ្រៅជាងនេះផងដែរ។ លោក សុភាព បាននិយាយថា៖«ចូលគេងយឺតមិនមែនខ្វាយខ្វល់ពីការងារនោះទេ។ តែដោយសារចូលចិត្តមើលរឿងតាមអ៊ីនធើណែត និងលេងហ្គែមអនឡាញ(Online)»។
ជាអ្នកចូលចិត្តរៀនភាសាអង់គ្លេសតាមអ៊ីនធើណែត លោក ឆេង ហាក់ សព្វថ្ងៃជាបុគ្គលិកក្រុមហ៊ុន ឯកជនមួយ លោកតែងតែរម្លឹកចំណេះដឹងភាសាអង់គ្លេសតាមទូរស័ព្ទរាល់យប់។ លោកបានអះអាង ថា៖«មានទូរស័ព្ទទំនើបស្រួលណាស់ រៀនអង់គ្លេសក៏បាន រៀនអ្វីក៏បាន។ ពេលខ្លះរៀនជ្រុលរហូតដល់ ម៉ោង១២ ឬម៉ោង១ទៀតផង»។
ចំណែកលោក វិបុត្រ ជានិស្សិតឆ្នាំទី៤ ផ្នែកស្ថាបត្យកម្មម្នាក់ទៀត បានឲ្យដឹងដែរថា លោកតែងចូល ដំណេកខកដល់យប់ជ្រៅសឹងតែរាល់ថ្ងៃ ព្រោះមុខវិជ្ជាដែលលោករៀនត្រូវការការស្រាវជ្រាវច្រើន បើមិនដូច្នោះទេច្បាស់ជារៀនមិនទាន់គេឡើយ។ មួយថ្ងៃៗគ្រូដាក់កិច្ចការឲ្យធ្វើនៅផ្ទះច្រើនណាស់ ហើយត្រូវស្រាវជ្រាវតាមអ៊ីនធើណែតទើបធ្វើបាន។ លោកបានអះអាងថា៖«ពេលខ្លះម៉ោង២ ម៉ោង៣ ឬដលម៉ោង៥ទាបភ្លឺទើបខ្ញុំចូលគេង ហើយត្រូវភ្ញាក់ទៅរៀនពីព្រឹកទៀតផង។ ពេលខ្លះអត់ងងុយពេក អង្គុយស្តាប់គ្រូបណ្តើរ ងក់បណ្តើរក៏មាន»។
ពេលខ្លះ អ្នកទីក្រុងចូលសម្រាន្តយប់ជ្រៅមិនមែនដោយសារតែការងារ ឬញៀនលេងហ្វេសប៊ុក ឬហ្គែមអនឡាញនោះទេ។ តាមពិត ពួកគេមួយចំនួនជាប់រវល់ចូលក្លឹបកម្សាន្ត ចូលបា ឬអង្គុយពិសារកាហ្វេនៅតាមភោជនីយដ្ឋានទំនើបនានា។
ជាការសង្កេត យុវវ័យមួយចំនួនកំពុងកាត់បន្ថយពេលវេលាចូលដំណេករបស់ខ្លួនដោយសារជក់ចិត្តនឹងកម្មវិធីកម្សាន្តប្លែកៗតាមបណ្តាញអ៊ីនធើណែត និងស្រាវជ្រាវព័ត៌មាន ឬឯកសារផ្សេងៗដែលទាក់ទងនឹងការងារ និងការសិក្សា រហូតដល់ភ្លេចពេលវេលាចូលដំណេកផង។
ដោយឡែក យុវជនមួយចំនួនផ្សេងទៀតវិញ ពួកគេតែងសង្ងំចុចទូរស័ព្ទផ្ញើសារជាមួយសង្សារ ឬមើលរឿងអាសអាភាសន៍ជាដើម។ អ្នកខ្លះ ចូលដំណេកខកដល់ម៉ោង១២ អ្នកខ្លះទៀតដល់ម៉ោង១ ឬអាចជ្រុលដល់ម៉ោង២ ឬម៉ោង៣ ទៀបភ្លឺក៏មានផងដែរ។
«មិនមែនមានតែយុវជននោះទេ មានទាំងកុមារ និងមនុស្សចាស់អាយុជាង៤០ឆ្នាំផងដែរដែលកំពុង ចំណាយពេលយ៉ាងច្រើនជាមួយបច្ចេកវិទ្យាសម័យថ្មី ហើយភ្លេចពេលវេលាចូលដំណេក»។ នេះគឺជាការ លើកឡើងរបស់ លោក ឈួត បូរិទ្ធ នាយកប្រតិបត្តិអង្គការយុវជនខ្មែរ និងការអភិវឌ្ឍសង្គម(KYSD)។ លោកបាន អត្ថាធិប្បាយទៀតថា កុមារមួយចំនួនវក់វីនឹងហ្គែមតាមអ៊ីធើណែត ភ្លេចគិតពេលវេលាចូល ដេកជ្រុលដល់យប់ជ្រៅ ចំណែកឯមនុស្សវ័យចំណាស់មួយចំនួនទៀតក៏ចូលចិត្តលេងហ្គែមដើម្បីបំ បាត់ស្ត្រេសក្រោយពីមមាញឹកនឹងការងារពេញមួយថ្ងៃផងដែរ។
នៅជនបទ ប្រជាពលរដ្ឋចូលដំណេកពីក្បាលព្រលប់
បើទោះបីជានៅទីក្រុងមនុស្សមា្នមិនចូលដំណេកលឿនក៏ដោយក្តី ក៏ទម្លាប់បែបបុរាណឆាប់ចូលសម្រាន្តត្រូវបានប្រជាពលរដ្ឋនៅជនបទរក្សាដដែល។ នៅក្នុងស្រុករលៀប្អៀខេត្តកំពង់ឆ្នាំងប្រជាពលរដ្ឋភាគច្រើនពិសារអាហារពេលល្ងាចនៅម៉ោងជាង៦ ហើយចូលសម្រាកនៅម៉ោង៧ឬ៨យប់។ មូលហេតុគឺដោយសារកង្វះខាតប្រព័ន្ធបច្ចេកវិទ្យា កង្វះខាតសម្ភារៈបច្ចេកវិទ្យាទំនើប ដូចជា ទូរស័ព្ទទំនើប កុំព្យូទ័រ អគ្គីសនី។ល។
លោក រិន ពលរដ្ឋនៅក្នុងស្រុករលៀប្អៀបានអោយដឹងថា៖«ខ្ញុំចូលគេងនៅម៉ោង៧យប់។ ចូលសម្រាកលឿន ពីព្រោះក្រោយហូបបាយរួចហើយ យើងមិនដឹងធ្វើអ្វីទេ»។ មិនមែនតែនៅក្នុងខេត្តកំពង់ឆ្នាំងទេដែលប្រជាពលរដ្ឋ ចូលសម្រាន្តលឿននោះ។ តាមពិត នៅតាមទីជនបទនៃខេត្តផ្សេងៗទៀត ប្រជាពលរដ្ឋភាគច្រើនចូលសម្រាន្តពីក្បាលព្រលប់។ មូលហេតុចម្បងមួយទៀត គឺដោយសារជនបទគ្មានសកម្មភាពសេដ្ឋកិច្ចច្រើនដូចនៅទីក្រុង។
លោក ឈួត បូរិទ្ធ នាយកប្រតិបត្តិអង្គការយុវជនខ្មែរ និងការអភិវឌ្ឍសង្គមបានបញ្ជាក់អោយដឹងផងដែរថា ការទម្លាប់ចូលដំណេកយប់ជ្រៅពេកអាចមានផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមានដល់ខួរក្បាល។ ខួរក្បាលមិនសូវមានការចងចាំល្អ ស្ពឹក ហើយអ្នកអត់ងងុយក៏មិនអាចបំពេញកិច្ចការនៅថ្ងៃបន្ទាប់បានល្អនោះដែរ៕
សព្វថ្ងៃរៀនបណ្តើរ ធ្វើការបណ្តើរ កញ្ញា នីកា អាយុ២៤ឆ្នាំ បានឲ្យដឹងថា កាលពីមុននាង ទម្លាប់ចូលគេងនៅម៉ោង៨ ហើយយ៉ាងយូរបំផុតនៅម៉ោង៩យប់។ ប៉ុន្តែក្រោយពីនាងបានប្រើទូរស័ព្ទសេរីថ្មីមក នាងមិនដែលចូល គេងក្រោមម៉ោង១២ឡើយ។ លេងហ្គែមតាមទូរស័ព្ទបណ្តើរ មើលទូរទស្សន៍បណ្តើរ នាងបានលើកឡើងថា៖«តាំងពីបានទូស័ព្ទថ្មីមក ខ្ញុំលេងហ្គែមដល់យប់ជ្រៅរហូត ពេលខ្លះជក់ពេកដល់ម៉ោង១ ឬម៉ោង២ព្រឹកឯណោះ...»។
អង្គុយនៅមុខកុំព្យូទ័រដល់យប់ជ្រៅរៀងរាល់ថ្ងៃ លោក វុទ្ធី វ័យ អាយុ២៣ឆ្នាំ ជានិស្សិតឆ្នាំទី៣ បានរៀបរាប់ថា៖«វាបានក្លាយជាទម្លាប់អាក្រក់មួយទៅហើយ កាលពីមុនមិនទាន់មានកុំព្យូទ័រប្រើ អានសៀវភៅហើយ ក៏ឆាប់ចូលគេងដែរ តែឥឡូវលេងហ្វេសប៊ុកផង លេងហ្គែមផង ជ្រុលដល់ម៉ោង១២ ឬម៉ោង១រាល់យប់។ ឥឡូវជក់ខ្លាំងពេកទៅ ខ្ញុំលែងសូវកាន់សៀវភៅអានទៀតហើយ»។
លោក សុភាព បុគ្គលិកក្រុមហ៊ុនឯកជនម្នាក់ទៀតក៏មានទម្លាប់ចូលគេងនៅម៉ោង១២កណ្តាលអធ្រាត្រ ឬយំជ្រៅជាងនេះផងដែរ។ លោក សុភាព បាននិយាយថា៖«ចូលគេងយឺតមិនមែនខ្វាយខ្វល់ពីការងារនោះទេ។ តែដោយសារចូលចិត្តមើលរឿងតាមអ៊ីនធើណែត និងលេងហ្គែមអនឡាញ(Online)»។
ជាអ្នកចូលចិត្តរៀនភាសាអង់គ្លេសតាមអ៊ីនធើណែត លោក ឆេង ហាក់ សព្វថ្ងៃជាបុគ្គលិកក្រុមហ៊ុន ឯកជនមួយ លោកតែងតែរម្លឹកចំណេះដឹងភាសាអង់គ្លេសតាមទូរស័ព្ទរាល់យប់។ លោកបានអះអាង ថា៖«មានទូរស័ព្ទទំនើបស្រួលណាស់ រៀនអង់គ្លេសក៏បាន រៀនអ្វីក៏បាន។ ពេលខ្លះរៀនជ្រុលរហូតដល់ ម៉ោង១២ ឬម៉ោង១ទៀតផង»។
ចំណែកលោក វិបុត្រ ជានិស្សិតឆ្នាំទី៤ ផ្នែកស្ថាបត្យកម្មម្នាក់ទៀត បានឲ្យដឹងដែរថា លោកតែងចូល ដំណេកខកដល់យប់ជ្រៅសឹងតែរាល់ថ្ងៃ ព្រោះមុខវិជ្ជាដែលលោករៀនត្រូវការការស្រាវជ្រាវច្រើន បើមិនដូច្នោះទេច្បាស់ជារៀនមិនទាន់គេឡើយ។ មួយថ្ងៃៗគ្រូដាក់កិច្ចការឲ្យធ្វើនៅផ្ទះច្រើនណាស់ ហើយត្រូវស្រាវជ្រាវតាមអ៊ីនធើណែតទើបធ្វើបាន។ លោកបានអះអាងថា៖«ពេលខ្លះម៉ោង២ ម៉ោង៣ ឬដលម៉ោង៥ទាបភ្លឺទើបខ្ញុំចូលគេង ហើយត្រូវភ្ញាក់ទៅរៀនពីព្រឹកទៀតផង។ ពេលខ្លះអត់ងងុយពេក អង្គុយស្តាប់គ្រូបណ្តើរ ងក់បណ្តើរក៏មាន»។
ពេលខ្លះ អ្នកទីក្រុងចូលសម្រាន្តយប់ជ្រៅមិនមែនដោយសារតែការងារ ឬញៀនលេងហ្វេសប៊ុក ឬហ្គែមអនឡាញនោះទេ។ តាមពិត ពួកគេមួយចំនួនជាប់រវល់ចូលក្លឹបកម្សាន្ត ចូលបា ឬអង្គុយពិសារកាហ្វេនៅតាមភោជនីយដ្ឋានទំនើបនានា។
ជាការសង្កេត យុវវ័យមួយចំនួនកំពុងកាត់បន្ថយពេលវេលាចូលដំណេករបស់ខ្លួនដោយសារជក់ចិត្តនឹងកម្មវិធីកម្សាន្តប្លែកៗតាមបណ្តាញអ៊ីនធើណែត និងស្រាវជ្រាវព័ត៌មាន ឬឯកសារផ្សេងៗដែលទាក់ទងនឹងការងារ និងការសិក្សា រហូតដល់ភ្លេចពេលវេលាចូលដំណេកផង។
ដោយឡែក យុវជនមួយចំនួនផ្សេងទៀតវិញ ពួកគេតែងសង្ងំចុចទូរស័ព្ទផ្ញើសារជាមួយសង្សារ ឬមើលរឿងអាសអាភាសន៍ជាដើម។ អ្នកខ្លះ ចូលដំណេកខកដល់ម៉ោង១២ អ្នកខ្លះទៀតដល់ម៉ោង១ ឬអាចជ្រុលដល់ម៉ោង២ ឬម៉ោង៣ ទៀបភ្លឺក៏មានផងដែរ។
«មិនមែនមានតែយុវជននោះទេ មានទាំងកុមារ និងមនុស្សចាស់អាយុជាង៤០ឆ្នាំផងដែរដែលកំពុង ចំណាយពេលយ៉ាងច្រើនជាមួយបច្ចេកវិទ្យាសម័យថ្មី ហើយភ្លេចពេលវេលាចូលដំណេក»។ នេះគឺជាការ លើកឡើងរបស់ លោក ឈួត បូរិទ្ធ នាយកប្រតិបត្តិអង្គការយុវជនខ្មែរ និងការអភិវឌ្ឍសង្គម(KYSD)។ លោកបាន អត្ថាធិប្បាយទៀតថា កុមារមួយចំនួនវក់វីនឹងហ្គែមតាមអ៊ីធើណែត ភ្លេចគិតពេលវេលាចូល ដេកជ្រុលដល់យប់ជ្រៅ ចំណែកឯមនុស្សវ័យចំណាស់មួយចំនួនទៀតក៏ចូលចិត្តលេងហ្គែមដើម្បីបំ បាត់ស្ត្រេសក្រោយពីមមាញឹកនឹងការងារពេញមួយថ្ងៃផងដែរ។
នៅជនបទ ប្រជាពលរដ្ឋចូលដំណេកពីក្បាលព្រលប់
បើទោះបីជានៅទីក្រុងមនុស្សមា្នមិនចូលដំណេកលឿនក៏ដោយក្តី ក៏ទម្លាប់បែបបុរាណឆាប់ចូលសម្រាន្តត្រូវបានប្រជាពលរដ្ឋនៅជនបទរក្សាដដែល។ នៅក្នុងស្រុករលៀប្អៀខេត្តកំពង់ឆ្នាំងប្រជាពលរដ្ឋភាគច្រើនពិសារអាហារពេលល្ងាចនៅម៉ោងជាង៦ ហើយចូលសម្រាកនៅម៉ោង៧ឬ៨យប់។ មូលហេតុគឺដោយសារកង្វះខាតប្រព័ន្ធបច្ចេកវិទ្យា កង្វះខាតសម្ភារៈបច្ចេកវិទ្យាទំនើប ដូចជា ទូរស័ព្ទទំនើប កុំព្យូទ័រ អគ្គីសនី។ល។
លោក រិន ពលរដ្ឋនៅក្នុងស្រុករលៀប្អៀបានអោយដឹងថា៖«ខ្ញុំចូលគេងនៅម៉ោង៧យប់។ ចូលសម្រាកលឿន ពីព្រោះក្រោយហូបបាយរួចហើយ យើងមិនដឹងធ្វើអ្វីទេ»។ មិនមែនតែនៅក្នុងខេត្តកំពង់ឆ្នាំងទេដែលប្រជាពលរដ្ឋ ចូលសម្រាន្តលឿននោះ។ តាមពិត នៅតាមទីជនបទនៃខេត្តផ្សេងៗទៀត ប្រជាពលរដ្ឋភាគច្រើនចូលសម្រាន្តពីក្បាលព្រលប់។ មូលហេតុចម្បងមួយទៀត គឺដោយសារជនបទគ្មានសកម្មភាពសេដ្ឋកិច្ចច្រើនដូចនៅទីក្រុង។
លោក ឈួត បូរិទ្ធ នាយកប្រតិបត្តិអង្គការយុវជនខ្មែរ និងការអភិវឌ្ឍសង្គមបានបញ្ជាក់អោយដឹងផងដែរថា ការទម្លាប់ចូលដំណេកយប់ជ្រៅពេកអាចមានផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមានដល់ខួរក្បាល។ ខួរក្បាលមិនសូវមានការចងចាំល្អ ស្ពឹក ហើយអ្នកអត់ងងុយក៏មិនអាចបំពេញកិច្ចការនៅថ្ងៃបន្ទាប់បានល្អនោះដែរ៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
