ជំងឺស្កាល, រមាស់ស្កាល, កមស្កាល ។ ស្កាលទុក្ខ ស្រាកស្រាលទុក្ខ ។ នេះជាឧទាហរណ៍ដែល​លើកឡើងក្នុងវចនានុក្រម​ខ្មែរ​ សម្តេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត។

 

រងាប់ ឬ រម្ងាប់ ក៏ត្រូវបានពន្យល់ក្នុងន័យ​ស្រដៀងគ្នាផងដែរ។ ស្កាល, អន់, ថយចុះ, ស្ងប់។ ភ្លើងរងាប់, កមរងាប់, ពិសរងាប់ ៕