ដីចំនួន១៩ហិកតាស្ថិតនៅក្នុងសហគមន៍ការពារធម្មជាតិចំនួនប្រាំបី ត្រូវបានដាំស្ដារដោយកូនឈើចំនួន១ម៉ឺន៤ពាន់ដើម នៅតាមតំបន់ដែលសឹករេចរឹល  ដើម្បីបំពេញចន្លោះដីទំនេរ និងបង្កើតព្រៃឈើសម្រាប់ជម្រកសត្វព្រៃ និងជីវៈចម្រុះ។ បើតាមការបញ្ជាក់របស់គម្រោង USAIDព្រៃឡង់បៃតង ពេលខ្លះដោយសារចំនួនអ្នកដាំមានកម្រិត ចំណែកឯការដឹកជញ្ជូនមានការខ្វះខាត កូនឈើខ្លះត្រូវបានដាំដោយពលរដ្ឋក្នុងអំឡុងពេលសហគមន៍ចុះទៅល្បាត។


 រូបភាពដោយ USAID ព្រៃឡង់បៃតង 

មួយវិញទៀត ការដាំដើមឈើទាំងនោះ ក៏មានការចូលរួមពីអាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន ដើម្បីជាបញ្ជាក់ថា ដីដែលរឹបអូសកន្លងមក កំពុងត្រូវបានជំនួយដោយកូនឈើ។ ទន្ទឹមនោះ មិនមែនមានត្រឹមសហគមន៍ចំនួនប្រាំបីនៅក្នុងខេត្តព្រះវិហារទេ ដែលបានដាំកូនឈើឡើងវិញ ក្នុងនោះព្រៃមួយចំនួននៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ក៏ត្រូវបានដាំស្ដារជាបន្តបន្ទាប់ ក្នុងន័យធានា និងរក្សាបាននូវធនធានធម្មជាតិ ជម្រក និងជីវិតរបស់មនុស្សសត្វ។
 

ដើមឈើផ្តល់អត្ថប្រយោជន៍ជាច្រើនដូចជា ការការពារមិនឱ្យ​មានការហូរច្រោះដី ការថែរក្សាទីជម្រាល ស្តុកទុកកាបូន ផ្តល់នូវអនុផលព្រៃឈើសម្រាប់សហគមន៍ និងជម្រកសម្រាប់សត្វព្រៃ។ សកម្មភាពដាំកូនឈើឡើងវិញ អាចជាសញ្ញានៃការរក្សាព្រៃឱ្យនៅឈរ និងបានជួយបញ្ជ្រាបចំណេះដឹងដល់ពលរដ្ឋគ្រប់គ្នាក្នុងសហគមន៍​ បានស្វែងយល់ពីការអាស្រ័យផលប្រយោជន៍ពីព្រៃដោយនិរន្តរភាពផងដែរ។
 

លើសពីនេះ ការដាំដើមកូនឈើឡើងវិញអាចជាផ្នែកមួយជួយការពារដីដែលបានរឹបអូស ឱ្យនៅរក្សាគង់រង់ ក៏ដូចជាអាចធ្វើឱ្យប្រជាសហគមន៍មានការប្តេជ្ញាចិត្តជាថ្មី ក្នុងការការពារតំបន់នោះដោយទំនុកចិត្ត និងភាពរីករាយ៕