ខូចបង់សៀត, ដាក់ចោលបង់សៀត ឬខូចបង់ម្សៀត។  តាម​វចនានុក្រុមយើង​អាច សរសេរ «បង់សៀត» ជា «បង្សៀត» ក៏បាន ពីព្រោះ ស ជា អវគ្គ អាចនៅក្រោម ង បាន, ដូចជា ពង្ស, អង្សា ជាដើមនោះដែរ។ ដូចគ្នា​ផងដែរចំពោះពាក្យ «បង់​ម្សៀត» :  ខូចបង់ម្សៀត។  

 

«ម្សៀត» គឺប្រយោជន៍, សេចក្ដីកើតការ :  មានម្សៀត។  ចោលម្សៀត មានន័យថា មិនកើតការ, មិនបានការ, ប្រើការមិនកើត :  មនុស្សចោលម្សៀត, របស់ចោលម្រៀត។   ចោលម្សៀត! ជាពាក្យទ្រគោះ មានន័យថា មោឃៈ!។  មានម្សៀត មានន័យថា ដែលមានប្រយោជន៍, ដែលបានការ៕