ជាតិ
ពន្យល់ពាក្យ
«មោទនភាព» ភាពជាទីគួរឱ្យកោតស្ញប់ស្ញែង, «មោទកភាព» ភាវៈនៃសេចក្តីត្រេកអរ 05, Jan 2024 , 7:29 am
× វចនានុក្រមខ្មែរសម្តេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត លើកយកតែពាក្យ «មោទកភាព» ប៉ុណ្ណោះមកពន្យល់ ប៉ុន្តែវចនានុក្រមខ្មែរ២០២២ដែលរៀបរៀងដោយក្រុមប្រឹក្សាជាតិភាសាខ្មែរ បានបញ្ចូលពាក្យថ្មីៗបន្ថែម ក្នុងនោះមានពាក្យ «មោទនភាព» ផងដែរ។
«មោទកភាព» [មោ-ទៈ-កៈ-ភាប] ជានាមសព្ទ ដែលមានន័យថា ភាពឬភាវៈជាអ្នករីករាយ, ភាវៈនៃសេចក្ដីត្រេកអរ, សេចក្ដីអរគុណ: មានមោទកភាព។
«មោទនភាព» [មោ-ទៈ-នៈ-ភាប] ជានាមសព្ទ ដែលមានន័យថា ភាពជាទីគួរឱ្យកោតស្ញប់ស្ញែង ជាទីគួរឱ្យគោរពកោតសរសើរ : គាត់មានមោទនភាពដោយកូនប្រឡងជាប់, អង្គរវត្តជាមោទនភាពជាតិខ្មែរ។
«មោទនៈ» [មោ-ទៈ-នៈ] ជាគុណសព្ទ ដែលមានន័យថា ដែលជាទីរីករាយ ត្រេកអរ, ដែលជាទីគាប់ចិត្ត : លទ្ធផលគួរជាទីមោទនៈ, សមិទ្ធផលថ្មីគួរជាទីមោទនៈ៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com