«វាគ្មិន» ចេញពី​ភាសាសំសង្ក្រឹត ដែលជាគុណសព្ទផង និងនាមសព្ទ​ផង។ ជា គុណសព្ទ «វាគ្មិន» មានន័យថា ដែលប៉ិននិយាយ, ដែលចេះនិយាយពីរោះ។ ជានាមសព្ទ​វិញ «វាគ្មិន» សំដៅដល់​ អ្នកឈ្លាសសម្ដី; អ្នកមានសម្ដីថ្វីមាត់, អ្នកពូកែសម្ដី :  សូមលោកថ្លែងការណ៍ចុះ ព្រោះលោកជាវាគ្មិនមានល្បីណាស់។  «វាគ្មិន» គឺអ្នកជំនាញដែលថ្លែងពន្យល់នៅក្នុងកិច្ចប្រជុំផ្សេងៗ :  វាគ្មិនកិត្តិយស, វាគ្មិនក្នុងសិក្ខាសាសា៕