លោកសាស្រ្តាចារ្យ អ៊ឹម សុខរីទ្ធី ទីប្រឹក្សាបច្ចេកទេសនៃក្រុមប្រឹក្សាសេដ្ឋកិច្ច សង្គមកិច្ច និងវប្បធម៌ នៃទីស្ដីការគណៈរដ្ឋមន្រ្តី បានពន្យល់ថា រឿងរ៉ាវនៃទំនាក់ទំនងរវាងមនុស្ស និងសត្វ​អណ្តើកនេះ មានសឹងទូទាំងសកលលោក និងសឹងគ្រប់ជាតិសាសន៍ មិនថាអឺរ៉ុប អាម៉េរិក អាហ្រ្វិក អារ៉ាប់ ឬអាស៊ីឡើយ។ ជំនឿទាំងនោះ កើតមានតាមបរិបទផ្សេងៗគ្នា ដោយខ្លះយល់​ថា សត្វអណ្តើកជាសត្វ​ដែលនាំសំណាង ទាក់ទងនឹងរឿងល្អៗ ជាសត្វដែលទ្រទ្រង់ផែនដី និងមនុស្សលោក តែក៏មានដែរអ្នកខ្លះយល់ថា សត្វនេះតំណាងឱ្យសភាវៈអាក្រក់។ 

ក្នុងសង្គមខ្មែរ ជំនឿនេះមានយូរយារមកហើយ គឺទាំងព្រហ្មញ្ញសាសនា និងពុទ្ធសាសនា។ តាមព្រហ្មញ្ញសាសនា គេយល់ថា សត្វអណ្តើកជាអវតាទី២របស់ព្រះនរាយណ៍ ​ក្នុងការជួយ​សង្រ្គោះ​ជីវិតមនុស្ស និងសង្រ្គោះទេព។ រីឯក្នុងពុទ្ធសាសនា សត្វអណ្តើកជាមគ្គុទ្ទេសក៍ នាំពុទ្ធសាសនិកទៅកាន់ ព្រះនិព្វាន៕