អន្តរជាតិ
សិង្ហបុរីទាមទារឲ្យ ម៉ាឡេស៊ីគោរពកិច្ចព្រមព្រៀងលក់ទឹកឆ្នាំ ១៩៦២ ក្រោយ មហាធៀ ចង់ចរចាដំឡើងថ្លៃ
27, Jun 2018 , 7:59 am
×![]()
ក្រសួងការបរទេសសិង្ហបុរីបានបញ្ជាក់នៅថ្ងៃចន្ទទី ២៥ មិថុនាថា ទាំងសិង្ហបុរី និងម៉ាឡេស៊ីត្រូវអនុវត្តកិច្ចព្រមព្រៀងលក់ទឹកសាបឆ្នាំ ១៩៦២ ឲ្យបានខ្ជាប់ខ្ជួន។ ការប្រកាសរបស់សិង្ហបុរីកើតឡើង ក្រោយនាយករដ្ឋមន្ត្រីម៉ាឡេស៊ី មហាធៀ មហាម៉ាត់ បង្ហើបថា លោកចង់លើកយកកិច្ចព្រមព្រៀងនេះមកចរចាឡើងវិញដោយសារតម្លៃទឹកទាបពេក។
ក្រោយលោក មហាធៀ មហាម៉ាត់ ឡើងកាន់តំណែងនាយករដ្ឋមន្ត្រីម៉ាឡេស៊ីជាថ្មី ទំនាក់ទំនងរវាងម៉ាឡេស៊ី និងមិត្តជិតខាងខ្លួនសិង្ហបុរីរងផលប៉ះពាល់គួរសមដែរ ហើយបញ្ហាជាច្រើនក្នុងទំនាក់ទំនងផុសឡើង។
កន្លងមកនេះ នាយករដ្ឋមន្ត្រីវ័យ ៩២ ឆ្នាំនេះបានទាមទារលុបចោលកិច្ចព្រមព្រៀងសង់ផ្លូវរថភ្លើងលឿនជាមួយសិង្ហបុរី។ ដល់ចុងសប្តាហ៍នេះ មេដឹកនាំម៉ាឡេស៊ីរូបនេះបានយកបញ្ហាទឹកដែលជាផ្នែកមួយនៃអាយុជីវិតរបស់សិង្ហបុរីមកដាក់លើតុម្តងទៀត ព្រោះទឹកស្ទើរពាក់កណ្តាលដែលប្រជាជនសិង្ហបុរីប្រើប្រាស់ គឺពឹងផ្អែកលើការនាំចូលពីរដ្ឋ Johor របស់ម៉ាឡេស៊ី។ ពេលនេះ លោក មហាធៀ បង្ហាញចេតនាចរចាឡើងវិញលើកិច្ចព្រមព្រៀងទិញលក់ទឹកដែលចុះជាមួយសិង្ហបុរីឆ្នាំ ១៩៦២។
ក្នុងបទសម្ភាសន៍មួយទូរទស្សន៍សិង្ហបុរី Channel News Asia លោក មហាធៀ បានលើកឡើងថា តម្លៃទឹកដែលម៉ាឡេស៊ីលក់ទៅឲ្យសិង្ហបុរីនោះជារឿងគួរឲ្យអស់សំណើច ហើយរដ្ឋាភិបាលលោកនឹងសិក្សាដើម្បីឈានទៅចរចាឡើងវិញជាមួយសិង្ហបុរីថែមទៀត។
ឆ្លើយតបនឹងការលើកឡើងនេះ ក្រសួងការបរទេសសិង្ហបុរីបានចេញមុខទាមទារឲ្យមានការគោរពកិច្ចព្រមព្រៀងដែលមានតាំងពីឆ្នាំ ១៩៦២នេះឲ្យបានខ្ជាប់ខ្លួនព្រោះវាជាកិច្ចព្រមព្រៀងស្នូលដែលកំណត់ក្នុងកិច្ចព្រមព្រៀងលែងលះគ្នារវាងម៉ាឡេស៊ី និងសិង្ហបុរីក្នុងឆ្នាំ ១៩៦៥ផង។
អ្នកនាំពាក្យក្រសួងការបរទេសសិង្ហបុរីបានថ្លែងដូច្នេះ៖ «កិច្ចព្រមព្រៀងឆ្នាំ ១៩៦២ គឺជាកិច្ចព្រមព្រៀងមូលដ្ឋានដែលត្រូវបានធានាដោយរដ្ឋាភិបាលទាំងសងខាងក្នុងកិច្ចព្រមព្រៀងបែងចែកគ្នារវាងសិង្ហបុរី និងម៉ាឡេស៊ីឆ្នាំ ១៩៦៥ ដែលវាក៏ត្រូវបានចុះបញ្ជីត្រឹមត្រូវនៅអង្គការសហប្រជាជាតិដែរ។ ដូច្នេះភាគីទាំងពីរត្រូវតែអនុវត្តតាមរាល់បញ្ញត្តិដែលមានចែងក្នុងកិច្ចព្រមព្រៀងទាំងអស់នេះ»។
តាមពិតទៅកិច្ចព្រមព្រៀងទិញលក់ទឹកនេះត្រូវបានបង្កើតឡើងឆ្នាំ ១៩៦២ ដែលវាផ្តល់សិទ្ធិពេញលេញដល់សិង្ហបុរីក្នុងការទាញយកទឹកពីទន្លេ Johor រៀងរាល់ថ្ងៃក្នុងបរិមាណ ៩៤៧ លានលីត្រ។ ចំណែករដ្ឋ Johor មានកាតព្វកិច្ចទិញទឹកដែលច្នៃហើយពីសិង្ហបុរីវិញក្នុងទំហំ ២ភាគរយនៃទឹកសិង្ហបុរីបូមបានសរុប ឬក៏ស្មើ ១៨ លានលីត្រដូចគ្នា។កិច្ចព្រមព្រៀងនេះនឹងផុតកំណត់នៅក្នុងឆ្នាំ ២០៦១ខាងមុខនេះដែរ។
កន្លងមកនាយករដ្ឋមន្ត្រីសិង្ហបុរី និងអតីតនាយករដ្ឋមន្ត្រីម៉ាឡេស៊ី ណាជីប រ៉ាហ្សាក់ បានប្តេជ្ញាសហការគ្នាដើម្បីធានាថា ការផ្គត់ផ្គង់ទឹកនេះនឹងអាចធ្វើទៅបានគ្រប់គ្រាន់ និងអាចទុកចិត្តបានអនុលោមតាមកិច្ចព្រមព្រៀងទ្វេភាគីឆ្នាំ ១៩៦២នេះដែរ។
យ៉ាងណាក៏ដោយ ការប្រឈមមុខគ្នាដោយសារទឹកមិនមែនជាលើកទីមួយឡើយសម្រាប់សិង្ហបុរី និងម៉ាឡេស៊ី ព្រោះរដ្ឋាភិបាលម៉ាឡេស៊ីបន្តប្រើប្រាស់កិច្ចព្រមព្រៀងនេះជាឧបករណ៍នយោបាយដាក់សម្ពាធលើសិង្ហបុរី។ គេអាចនៅចាំបានជម្លោះកាលពីឆ្នាំ ១៩៩៨ ព្រោះធ្ងន់ធ្ងរជាងពេលបច្ចុប្បន្នឆ្ងាយណាស់។
កាលនោះ ម៉ាឡេស៊ីបានគំរាមផ្តាច់ការផ្គង់ផ្គង់ទឹកឲ្យសិង្ហបុរី ដោយសារមានជម្លោះការទូត ក្រោយពេលដែលភាគីទាំងពីរមិនឯកភាពគ្នាលើការផ្តូរទីតាំងខ្សែរថភ្លើងនៅតំបន់ត្រួតពិនិត្យតាមព្រំដែន។ ភាគីសិង្ហបុរីដែលកាលនោះស្ថិតក្រោមការដឹកនាំរបស់លោក លី ក្វាន់យូ បានរក្សាជំហររឹងត្អឹង ហើយអ្វីដែលគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលនោះ លោកថែមទាំងព្រមានថា លោកត្រៀមបញ្ជូនទ័ពចូលម៉ាឡេស៊ីផង បើសិនជាម៉ាឡេស៊ីព្យាយាមផ្តាច់ទឹកដែលផ្តល់ឲ្យសិង្ហបុរីមែននោះ៕
ក្រោយលោក មហាធៀ មហាម៉ាត់ ឡើងកាន់តំណែងនាយករដ្ឋមន្ត្រីម៉ាឡេស៊ីជាថ្មី ទំនាក់ទំនងរវាងម៉ាឡេស៊ី និងមិត្តជិតខាងខ្លួនសិង្ហបុរីរងផលប៉ះពាល់គួរសមដែរ ហើយបញ្ហាជាច្រើនក្នុងទំនាក់ទំនងផុសឡើង។
កន្លងមកនេះ នាយករដ្ឋមន្ត្រីវ័យ ៩២ ឆ្នាំនេះបានទាមទារលុបចោលកិច្ចព្រមព្រៀងសង់ផ្លូវរថភ្លើងលឿនជាមួយសិង្ហបុរី។ ដល់ចុងសប្តាហ៍នេះ មេដឹកនាំម៉ាឡេស៊ីរូបនេះបានយកបញ្ហាទឹកដែលជាផ្នែកមួយនៃអាយុជីវិតរបស់សិង្ហបុរីមកដាក់លើតុម្តងទៀត ព្រោះទឹកស្ទើរពាក់កណ្តាលដែលប្រជាជនសិង្ហបុរីប្រើប្រាស់ គឺពឹងផ្អែកលើការនាំចូលពីរដ្ឋ Johor របស់ម៉ាឡេស៊ី។ ពេលនេះ លោក មហាធៀ បង្ហាញចេតនាចរចាឡើងវិញលើកិច្ចព្រមព្រៀងទិញលក់ទឹកដែលចុះជាមួយសិង្ហបុរីឆ្នាំ ១៩៦២។
ក្នុងបទសម្ភាសន៍មួយទូរទស្សន៍សិង្ហបុរី Channel News Asia លោក មហាធៀ បានលើកឡើងថា តម្លៃទឹកដែលម៉ាឡេស៊ីលក់ទៅឲ្យសិង្ហបុរីនោះជារឿងគួរឲ្យអស់សំណើច ហើយរដ្ឋាភិបាលលោកនឹងសិក្សាដើម្បីឈានទៅចរចាឡើងវិញជាមួយសិង្ហបុរីថែមទៀត។
ឆ្លើយតបនឹងការលើកឡើងនេះ ក្រសួងការបរទេសសិង្ហបុរីបានចេញមុខទាមទារឲ្យមានការគោរពកិច្ចព្រមព្រៀងដែលមានតាំងពីឆ្នាំ ១៩៦២នេះឲ្យបានខ្ជាប់ខ្លួនព្រោះវាជាកិច្ចព្រមព្រៀងស្នូលដែលកំណត់ក្នុងកិច្ចព្រមព្រៀងលែងលះគ្នារវាងម៉ាឡេស៊ី និងសិង្ហបុរីក្នុងឆ្នាំ ១៩៦៥ផង។
អ្នកនាំពាក្យក្រសួងការបរទេសសិង្ហបុរីបានថ្លែងដូច្នេះ៖ «កិច្ចព្រមព្រៀងឆ្នាំ ១៩៦២ គឺជាកិច្ចព្រមព្រៀងមូលដ្ឋានដែលត្រូវបានធានាដោយរដ្ឋាភិបាលទាំងសងខាងក្នុងកិច្ចព្រមព្រៀងបែងចែកគ្នារវាងសិង្ហបុរី និងម៉ាឡេស៊ីឆ្នាំ ១៩៦៥ ដែលវាក៏ត្រូវបានចុះបញ្ជីត្រឹមត្រូវនៅអង្គការសហប្រជាជាតិដែរ។ ដូច្នេះភាគីទាំងពីរត្រូវតែអនុវត្តតាមរាល់បញ្ញត្តិដែលមានចែងក្នុងកិច្ចព្រមព្រៀងទាំងអស់នេះ»។
តាមពិតទៅកិច្ចព្រមព្រៀងទិញលក់ទឹកនេះត្រូវបានបង្កើតឡើងឆ្នាំ ១៩៦២ ដែលវាផ្តល់សិទ្ធិពេញលេញដល់សិង្ហបុរីក្នុងការទាញយកទឹកពីទន្លេ Johor រៀងរាល់ថ្ងៃក្នុងបរិមាណ ៩៤៧ លានលីត្រ។ ចំណែករដ្ឋ Johor មានកាតព្វកិច្ចទិញទឹកដែលច្នៃហើយពីសិង្ហបុរីវិញក្នុងទំហំ ២ភាគរយនៃទឹកសិង្ហបុរីបូមបានសរុប ឬក៏ស្មើ ១៨ លានលីត្រដូចគ្នា។កិច្ចព្រមព្រៀងនេះនឹងផុតកំណត់នៅក្នុងឆ្នាំ ២០៦១ខាងមុខនេះដែរ។
កន្លងមកនាយករដ្ឋមន្ត្រីសិង្ហបុរី និងអតីតនាយករដ្ឋមន្ត្រីម៉ាឡេស៊ី ណាជីប រ៉ាហ្សាក់ បានប្តេជ្ញាសហការគ្នាដើម្បីធានាថា ការផ្គត់ផ្គង់ទឹកនេះនឹងអាចធ្វើទៅបានគ្រប់គ្រាន់ និងអាចទុកចិត្តបានអនុលោមតាមកិច្ចព្រមព្រៀងទ្វេភាគីឆ្នាំ ១៩៦២នេះដែរ។
យ៉ាងណាក៏ដោយ ការប្រឈមមុខគ្នាដោយសារទឹកមិនមែនជាលើកទីមួយឡើយសម្រាប់សិង្ហបុរី និងម៉ាឡេស៊ី ព្រោះរដ្ឋាភិបាលម៉ាឡេស៊ីបន្តប្រើប្រាស់កិច្ចព្រមព្រៀងនេះជាឧបករណ៍នយោបាយដាក់សម្ពាធលើសិង្ហបុរី។ គេអាចនៅចាំបានជម្លោះកាលពីឆ្នាំ ១៩៩៨ ព្រោះធ្ងន់ធ្ងរជាងពេលបច្ចុប្បន្នឆ្ងាយណាស់។
កាលនោះ ម៉ាឡេស៊ីបានគំរាមផ្តាច់ការផ្គង់ផ្គង់ទឹកឲ្យសិង្ហបុរី ដោយសារមានជម្លោះការទូត ក្រោយពេលដែលភាគីទាំងពីរមិនឯកភាពគ្នាលើការផ្តូរទីតាំងខ្សែរថភ្លើងនៅតំបន់ត្រួតពិនិត្យតាមព្រំដែន។ ភាគីសិង្ហបុរីដែលកាលនោះស្ថិតក្រោមការដឹកនាំរបស់លោក លី ក្វាន់យូ បានរក្សាជំហររឹងត្អឹង ហើយអ្វីដែលគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលនោះ លោកថែមទាំងព្រមានថា លោកត្រៀមបញ្ជូនទ័ពចូលម៉ាឡេស៊ីផង បើសិនជាម៉ាឡេស៊ីព្យាយាមផ្តាច់ទឹកដែលផ្តល់ឲ្យសិង្ហបុរីមែននោះ៕
Tag:
សិង្ហបុរី
ម៉ាឡេស៊ី
មហាធៀ មហាម៉ាត់
Johor
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
